Alvorens uit te leggen waarom premier Benjamin Netanyahu de weg kwijt is wil ik de lezers laten weten dat Israël volgens The Wellbeing Research Centre van de Universiteit van Oxford een van de gelukkigste landen ter wereld is.
Weliswaar is Israël in 2024 van de vierde naar de vijfde op deze schaal gezakt, maar het laat Nederland, Noorwegen, Zwitserland, Luxemburg en Australië achter zich. Opmerkelijk toch. Ik citeer uit het rapport:
‘Dit resultaat getuigt van weerbaarheid, de geestkracht en ontembare wil van het Israelische volk. Het verhaal van geluk te midden van ontberingen is niet alleen statistiek. Het herinnert eraan dat in het hart van het Midden-Oosten een land is waar vreugde, liefde en broederschap de overhand hebben. Eigenschappen die Israël niet alleen een land van vernieuwingen maakt, maar ook een land van geluk en hoop.’
Op World Statistics zag ik in dezelfde week dat kinderen in Israël op de tweede plaats staan achter Litouwen en voor de rest van de wereld als het om kindergeluk gaat!
Netanyahu en Biden
Zo hoog zal Netanyahu op geen enkele statistiek verschijnen.
Hij zal volgens Haaretz de geschiedenisboeken ingaan als de slechtste Israelische premier ooit. Deze week zette hij de betrekkingen met de Amerikaanse president Joe Biden nodeloos op scherp.
Nooit eerder heb ik gehoord dat een Israelische premier Washington waarschuwde ‘altijd voor Israël’ in de VN te moeten stemmen. Biden lapte deze diplomatieke chantage aan zijn laars.
VS onthield zich in de Veiligheidsraad
Hij heeft zijn buik al vol van zijn tegenspeler in Jeruzalem. En dus onthield de VS zich in de Veiligheidsraad van stemming over een resolutie die opriep tot een bestand in Gaza (van twee weken) zonder daaraan de voorwaarde te verbinden dat gijzelaars moeten worden vrijgelaten.
En wat was de reactie van de in zijn wiek geschoten Netanyahu? Hij besloot een hoge veiligheidsdelegatie die in Washington moest overleggen over ‘hoe verder in Gaza’ en wapenleveranties niet zoals afgesproken naar Washington te sturen.
Amerikaanse diplomaten waren stomverbaasd over dit voor Biden beledigende besluit. Het is toch te gek voor woorden dat Netanyahu een Amerikaanse president de les leest. Het is ook dom en schadelijk voor Israël want de botsing van belangen tussen Israël en de VS is winst voor Hamas.
Die belangen botsen over diepgaande meningsverschillen betreffende een Israelische militaire actie in Rafah in Gaza om het laatste grote bolwerk van Hamas te vernietigen. In principe, en dat moet duidelijk zijn voor de lezers, steunt Biden deze militaire optie. Maar niet ten koste van nog een duizenden Palestijnse doden.
Bidens belangen
Dat is een Gordiaanse knoop die moet worden losgeknoopt alvorens Netanyahu kan toeslaan. De premier houdt vast aan zijn belofte dat ‘wij een totale zege op Hamas’ zullen boeken. Zelfs als dat tegen de belangen van Biden indruist.
Met presidentsverkiezingen in het vooruitzicht is Biden politiek en emotioneel gevoelig voor nog meer dan 31.000 Palestijnen. Nog meer doden en vernielingen in Gaza op die tv-schermen, verkleinen zijn kans om in het huidige Amerikaanse politiek klimaat in 2024 te worden herkozen.
Wegens zijn in wezen pro-Israëlische politiek na 7 oktober verliest hij aanhang in zijn eigen Democratische partij. Radicale jongeren, ook joodse studenten en vertegenwoordigers van de islamitische gemeenschap keren zich tegen het leiderschap van Biden.
Klem op het wereldtoneel
Ondertussen zitten nog steeds 130 gijzelaars, levend en dood, in de tunnels van Hamas. Onder de grond heeft de harde Hamasleider Yahya Sinwar in de gaten dat zijn militaire en civiele organisatie keiharde klappen van Israël heeft geïncasseerd, maar Israël diplomatiek en politiek op het wereldtoneel in de klem zit.
Ook demissionair premier Mark Rutte heeft Israël opgeroepen af te zien van een aanval op Rafah waar 1,5 miljoen Palestijnen zijn samengeperst. Die humanitaire ramp moet volgens de in zijn hart pro-Israëlische Nederlander worden voorkomen.
cover illustratie Françoise Nick
Geen wonder…gelukkig in onze struisvogels atmosphere.
Jammer dat Salomon Bouman in zijn artikel over Netanyahu’s toondove reactie naar Biden toe, (ik ben het helemaal eens met die kritiek) klakkeloos het getal van 31.000 burgerdoden overneemt. De cijfers die het Hamas ministerie van Volksgezondheid tijdens deze hele oorlog nomet, zijn uitermate twijfelachtig. Ik schreef daarover in mijn column voor Crescas van 22 maart j.l.: ‘Wat de dodencijfers in Gaza betreft die hun ministerie van Gezondheid dagelijks publiceert, die zijn volgens Abraham Wyler, hoogleraar statistiek en dataverzameling aan de Universiteit van Pennsylvanië, waarschijnlijk gefalsifieerd. Zijn artikel verscheen in het maart nummer van het tijdschrift Tablet. Wyler heeft een analyse gemaakt van de cijfers die het ministerie vanaf 26 oktober tot 10 november 2023 dagelijks publiceerde. Het dodencijfer ging iedere dag met een onwaarschijnlijk lineair verloop omhoog, dat wil zeggen zonder de fluctuaties van dag tot dag die natuurlijke cijfers zouden laten zien. Ook de cijfers van omgekomen vrouwen en kinderen konden de statistische toets absoluut niet doorstaan. Wyler concludeert dat er bij Hamas iemand zit die dagelijks arbitrair aantallen opschrijft, iemand die weinig begrijpt van statistiek, het zijn nogal amateuristische vervalsingen.’ Het werkelijke cijfer kan lager zijn en ook hoger, niemand die het echt kan weten want er is geen betrouwbare instantie meer die nauwkeurig data kan verzamelen.
Helaas worden die cijfers kritiekloos overgenomen door internationale media, vaak wel met de opmerking dat Hamas geen onderscheid maakt tussen burgerdoden en gedode militanten, maar niet met het bijschrift dat doden door ‘eigen vuur’ dwz Hamas en Islamic Jihad raketten die in Gaza neerkomen, ook meegerekend worden.) Een andere Amerikaans academicus Gabriel Epstein, research assistant bij het Washington Institute, komt tot vergelijkbare conclusies als Wyler. Na 10 november baseert het Hamas ministerie van Volksgezondheid zich niet langer op normale methodes van data verzamelen, maar op ‘betrouwbare bronnen in de media’ zoals nieuwswebsites en tv-clips, aldus Epstein. Hij concludeert dat er in ieder geval sprake is van systematische te lage cijfers van mannelijke gedode slachtoffers, en te hoge cijfers wat betreft vrouwen en kinderen.