Toen Rabbi Meïr Shapiro in 1923 het idee lanceerde om iedere dag een folio (een daf) uit de Talmoed Bavli te leren (de daf yomi), deed hij dat met het idee dat wanneer Joden elkaar waar dan ook ter wereld zouden ontmoeten, ze altijd iets gemeenschappelijks hebben om over te praten. Wat hij niet wist, maar mogelijk voorvoelde, is dat de dagelijkse daf ook een reflectie zou vormen van het leven van degenen die leerden. … [Lees verder]
Ik hoorde het verhaal van een meisje dat een paar jaar geleden in Israel ging wonen. Omdat ze daar 18 was, ging ze het leger in, en omdat ze talenten had, werd ze gevraagd voor een operationele functie, en omdat ze leiderschapskwaliteiten had, werd ze officier. In maar is ze afgezwaaid. Als kapitein. Haar eenheid was één van de eersten die aangevallen werd. Een groot aantal van haar soldaten en onderofficieren zijn omgebracht. Op een … [Lees verder]
Het grote verschil tussen terreur en een ‘gewone’ gewelddaad is dat terreur erop gericht is om mensen bang te maken, te verlammen. In een bijeenkomst van de progressieve jeugdbeweging Haboniem vertelde iemand het volgende verhaal. Ongeveer een maand geleden ontving ik een video van mijn broer A die door zijn shnat-genoten in zijn chultza werd verwelkomd. Hij is de enige Nederlander die dit jaar shnat habonim* volgt, en toen Nederland ter sprake kwam, stond hij … [Lees verder]
Het zijn rottijden. Veel mensen om ons heen rouwen of zijn bang. Niet alleen in Israel: ook daarbuiten. Ik weet niet hoe het jullie vergaat, maar ik had de afgelopen tien dagen het gevoel dat we misschien sliepen, of het niet goed zagen, of wilden geloven dat alles oké was, terwijl het echt niet oké is. Maar de aanslagen in Israël, de ongekende haat of het geveinsde onbegrip waarmee die genegeerd of goedgepraat werden, de … [Lees verder]
Copyright © 2023 - De Vrijdagavond - Alle rechten voorbehouden | Logo-ontwerp: Françoise Nick