cine mediene

Het motto ‘morgen wordt het wel beter’ was niet aan hem besteed. Een gelaten Brabo zoals zijn bedaagde vader, was hij evenmin. Hij had de hoofdstedelijke drukte, het ongeduld en felheid van zijn orkaanachtige moeder. Als de meeste hulp nodig is in gezinnen van hulpverleners zelf, was zijn ouderlijk huis daarop geen uitzondering. Nimmer rust in het gekkenhuis dat thuis heette. Zelden zag men twee orthopedagogen, gespecialiseerd in verwarde of achtergebleven kinderen, zo onhandig klootviolen … [Lees verder]

Terug in de tijd. Hij was tien. Alleen al de voorafgaande vreselijk koude winters maakten de zomer van 1964 warm en bevrijdend. DWS werd kampioen, de Beatles traden op in Blokker, en zijn broer werd van het Heeswijkse internaat geschopt omdat hij daar om onnaspeurbare redenen op een pleemuur ‘was je billen met soda!’ had geschreven. Ajax bestond nog niet. Althans in zijn Zuid. Daar waren de Blauwzwarten van Door Wilskracht Sterk dé jongetjesclub. Of … [Lees verder]