Zijn naam is gegeven op de achtste dag. De tweede en derde naam zijn vernoemingen. Jochanan naar mijn opa Jan. Een van de invloedrijkste mannen in mijn leventje. Ik had een heel speciale band met hem. Hij was fel, emotioneel en heel grappig. Koppig en nukkig, ja, dat ook. Met z’n grijze snor, donkere glimmende ogen en fijnknijpende knuffels kon hij mij vertellen me vooral niet te veel aan te trekken van wat mensen van … [Lees verder]
Wij zijn een groep muzikanten, waaronder een Palestijn en een Jood, met een gemeenschappelijke taal (muziek) en gemeenschappelijke rol (ouder). Halverwege oktober zaten we in een kleedkamer na een voorstelling en spraken we over de verdeeldheid in de wereld. We maakten ons zorgen over het lot van kinderen en schreeuwende stemmen die overal steviger leken te klinken dan de zachte kracht die we zo graag de wereld in sturen. Er ontstond een idee. We gaan … [Lees verder]
Mag ik een herinnering met je delen? Het was toen een kleine gebeurtenis, maar komt de afgelopen dagen toch steeds bij me terug. Als je niet zit te wachten op hoopvolle verhalen, klik dit dan weg… of… nee, klik dit niet weg. Juist blijven lezen. Zit je nog? Goed, daar ga ik. Toen ik ging trouwen, werkte ik als receptioniste in een groot kantoor. Iedereen wist het want ik was daar trots op. Er waren … [Lees verder]
Vorige week eindigde Ava’s brief met: “Uit de speakers klonk La yiddishe mama van Aznavour.” Deze week gaat de brief verder en zien we hoe Ava door het lint gaat in het bijzijn van haar kinderen. Ze moet denken aan de dag waarop haar Joodse grootmoeder net was overleden en ze haar vader probeerde te troosten. Maar hoe troost je iemand die niet huilt? Ze volgt haar vader naar zijn werkkamer. Ik bleef staan en … [Lees verder]
Copyright © 2023 - De Vrijdagavond - Alle rechten voorbehouden | Logo-ontwerp: Françoise Nick