Berichten door Anouk Dorfmann

Over Anouk Dorfmann

Anouk (1989) is zangeres en theatermaakster. In 2006 won ze de publieks- en juryprijs van het Concours de la Chanson in De Kleine Komedie, Amsterdam. Ze studeerde in juni 2013 af aan de academie voor cabaret, Den Bosch. Anouk zong bij het kleinkunst-ensemble Andermans Veren en speelde samen met Johan Hoogeboom een ode aan het Franse lied in haar programma Parler aux Canons. Momenteel speelt Anouk, samen met multi-instrumentalist Martijn Bos, een nieuw Frans liedjesprogramma. Daarnaast speelt ze met het Charivari trio een Joodse muziektheatervoorstelling. Anouk schreef een twaalfdelige serie voor het NIW over haar gioer, het toetredingsproces tot het orthodoxe Jodendom.

Leeuw

16 juni 2022 Anouk Dorfmann 1

Dit volgende stuk is een erotisch verhaal. Het is een ode aan koosjere seks en vrouwelijke seksualiteit. Voor mensen die deze disclaimer al pikant vonden, stop nu met lezen. We doen het omdat het van ons opperwezen moet. Het hoort bij onze wetten. Ik bedank onze vader in de hemel dat ik een orthodoxe Jood mocht worden. Want die gast is slim, die Eeuwige. Koosjere seks is fantastisch. Het is de heilige graal voor het … [Lees verder]

Gabrielle, de Joodse koningin van het rusthuis

30 maart 2022 Anouk Dorfmann 1

Lieve dochters, Jullie zingen, met jullie lampionnen in de hand, geen ‘Elf november is de dag.’ Jullie zingen ‘Maoz tzoer’. Rivka, mijn oudste: jij spreekt mensen aan op straat en zegt zonder schaamte: ‘Ik ben Joods. En jij?’Jullie maken mij trots en bang tegelijk. Mijn eerste werkstuk ging over het Jodendom, mijn tweede over de Tweede Wereldoorlog. Daarna werd ik verplicht iets te schrijven over konijnen, maar toen ik zelf weer mocht kiezen, ging het … [Lees verder]

Vader wilde me eigenlijk Chava noemen

1 februari 2022 Anouk Dorfmann 0

Dochters, De vrouwen die jullie voorgingen waren trots. Ze deinsden nergens voor terug. De mannen daarentegen, waren bang. Angsthazen van de eerste orde. Toen ik mijn vader vertelde dat mijn spreekbeurt zou gaan over onze achtergrond, keek hij vragend naar mijn moeder. Toen ik daarna vertelde dat Karin de spreekbeurtmoeder zou zijn, fluisterde hij waarschuwend: ‘Die vrouw is hartstikke katholiek.’‘We zijn niet in Frankrijk, Serge.’ Mijn moeder is niet Joods, wel sterk. Anouk schrijft een … [Lees verder]