“Ik wou je al een tijd bellen”, zei een vriend van de VVD tegen me. “Maar ik durfde niet”, ging hij verder. Zolang ik al bij de VVD ben, kennen we elkaar, en er is groot wederzijds respect. Hij is een totale atheïst, zo ook opgevoed, terwijl ik probeer religieus te leven – dat maakt even niet uit welk geloof ik heb. Als we uit eten gingen, was dat altijd in een koosjer restaurant. Aan … [Lees verder]
Jeruzalem, de oude stad. Het was mijn uitzicht toen ik trouwde. Jeruzalem is een belangrijke plek voor meerdere grote geloofsgemeenschappen waar lichtgele stenen heiligheid uitademen. Jeruzalem, waar ik een rugzak moest dragen omdat jonge Arabische jongens met messen aanslagen pleegden. Jeruzalem van goud, waar gisteren een optocht plaatsvond. Ieder jaar schrik ik weer, terwijl ik weet dat het komt. Jeruzalemdag. Een dag die gevierd wordt en gevreesd. De vlaggenparade door de oude stad wordt steeds … [Lees verder]
Vijfentwintig jaar geleden ben ik voor zaken in New York, Manhattan. Ik heb het middaguurtje doorgewerkt en om een uur of drie heb ik trek in een broodje. Op Fifth Avenue duik ik een goed uitziend restaurant binnen. Ik was bijna de enige gast en neem plaats aan een tafeltje aan het raam. Ik kom tot rust en bestel een broodje en een kop koffie. Er zit een man aan de bar die me steeds … [Lees verder]
Zat ik er toch bijna naast: Israël was bijna de winnaar van het Eurovisie Songfestival. Met overmacht wonnen ze de publieksstemmen uit heel Europa. De jury zette Israël echter op een teleurstellende 15e plaats. Nu weet ik heus wel dat sommige mensen twintig keer op Israël hebben gestemd, maar dan nóg – we hebben blijkbaar meer vrienden dan we denken. Twee conclusies Eén: ik ben eigenlijk blij dat we niet gewonnen hebben. Anders hadden we … [Lees verder]
Copyright © 2023 - De Vrijdagavond - Alle rechten voorbehouden | Logo-ontwerp: Françoise Nick