Op juwelenjacht met Robert en Cathy (2)

In deel 1 leren we het Amerikaanse echtpaar Robert en Cathy kennen die in Amsterdam op huwelijksreis is. Zij benaderen de firma Goldstoff om sieraden te kopen. De jonge Ephraim wordt met de pasgetrouwde Cathy op pad gestuurd. Aangekomen bij de firma Bonebakker krijgt zij het op haar heupen, smijt een ring door de winkel en rent naar buiten. De heer Bonebakker schreeuwt tegen zijn assistent ‘ga achter mevrouw aan, ze heeft de oorhangers nog in haar oren.’ 

Ephraim jij moet het doen

Enkele minuten later verscheen de assistent in zijn witte stofjas met Cathy. Zij verexcuseerde zich en betuigde spijt dat ze de benen nam met de oorhangers nog aan haar oren. 

Cathy ging zitten en de assistent wilde de oorhangers van haar oren halen. Nee, dat doe ik zelf. Ze friemelde aan de hangers. Het bloed spoot uit haar oorlel. Ephraim jij moet het doen. 

Ik haalde de oorhangers van haar oren waarna meneer Bonebakker mij naar de deur begeleidde om met een woord van dank voor de klandizie. Toen stond ik alleen buiten, zonder afscheid te hebben genomen van mijn nieuwe Amerikaanse vriendin.

Terug naar New York

Aan tafel ’s avonds vertelde ik mijn ouders over mijn belevenissen van de afgelopen middag. De volgende middag ging ik even bij mijn vader langs op kantoor. Mijn vader had nieuws. Cathy had haar echtgenoot tot wanhoop gebracht. Toen zij terug waren in het Hilton nam Cathy een overdosis pillen en moest naar het ziekenhuis worden afgevoerd. 

Zij werd leeggepompt en overleefde. De juwelen werden die avond nog bezorgd en met het eerste vliegtuig vertrok het echtpaar terug naar New York. Mijn vader zei, bel Bonebakker maar op, wellicht krijg je een commissie. Het verkoopbedrag was 65.000 gulden.

Tien procent commissie zou 6500 gulden zijn. Ik kon er de afgelopen nacht niet van slapen. Daar kon je toen een hele goede Mercedes van kopen. Ik kon nog niet rijden, maar toch …. Ik belde meneer Bonebakker en vroeg of ik lang kon komen die middag. Ik was welkom. Heer Bonebakker ontving mij niet allerhartelijkst.

Veel problemen

Zo meneer Goldstoff. U heeft ons veel problemen bezorgd. Ik kijk de man aan. Problemen? U heeft toch een verkoop gedaan van 65.000 gulden, dat is toch geen kattenpis? 

Ja, maar op de manier hoe het gegaan is, we hebben heel veel kosten gehad, telefoneren met Amerika en kosten van de cheque. Ik geloof mijn oren niet. Die man is gestoord. Ik neem aan dat ik recht heb op commissie. Hij trekt zijn portefeuille uit zijn binnenzak en geeft mij? Raad u eens?

Jodenfooi

Drie biljetten van honderd gulden. Ik geloof mijn ogen niet. Driehonderd gulden? Ik wilde het woord Jodenfooi niet gebruiken. Dit was schandalig. Mijn klanten hadden geen cent korting gekregen. Wat een teringlijer. Ik stond op het punt om die biljetten te verscheuren en ze in zijn gezicht te gooien. Maar dan had ik helemaal niets. Ik draaide me om zonder te bedanken en ging zeer teleurgesteld en erg kwaad de winkel uit. 

Driehonderd gulden was echt wel geld in die tijd, maar de verhouding klopte voor geen meter. Ik krijg je nog wel dacht ik. Ik vertelde het verhaal de volgende dag op school. Mocht je al dat geld houden? Vroegen mijn vrienden. Ja, was mijn antwoord, ik mocht alles houden.

wordt vervolgd