Verhalen

Gabrielle, de Joodse koningin van het rusthuis

Lieve dochters, Jullie zingen, met jullie lampionnen in de hand, geen ‘Elf november is de dag.’ Jullie zingen ‘Maoz tzoer’. Rivka, mijn oudste: jij spreekt mensen aan op straat en zegt zonder schaamte: ‘Ik ben Joods. En jij?’Jullie maken mij trots en bang tegelijk. Mijn eerste werkstuk ging over het Jodendom, mijn tweede over de Tweede Wereldoorlog. Daarna werd ik verplicht iets te schrijven over konijnen, maar toen ik zelf weer mocht kiezen, ging het … [Lees verder]

Verhalen

Vader wilde me eigenlijk Chava noemen

Dochters, De vrouwen die jullie voorgingen waren trots. Ze deinsden nergens voor terug. De mannen daarentegen, waren bang. Angsthazen van de eerste orde. Toen ik mijn vader vertelde dat mijn spreekbeurt zou gaan over onze achtergrond, keek hij vragend naar mijn moeder. Toen ik daarna vertelde dat Karin de spreekbeurtmoeder zou zijn, fluisterde hij waarschuwend: ‘Die vrouw is hartstikke katholiek.’‘We zijn niet in Frankrijk, Serge.’ Mijn moeder is niet Joods, wel sterk. Anouk schrijft een … [Lees verder]