Dit volgende stuk is een erotisch verhaal. Het is een ode aan koosjere seks en vrouwelijke seksualiteit. Voor mensen die deze disclaimer al pikant vonden, stop nu met lezen.
We doen het omdat het van ons opperwezen moet. Het hoort bij onze wetten. Ik bedank onze vader in de hemel dat ik een orthodoxe Jood mocht worden. Want die gast is slim, die Eeuwige. Koosjere seks is fantastisch. Het is de heilige graal voor het huwelijk, geen relatietherapie of sekspodcast kan er tegenop. Lang leve de seksuele frustratie.
Half zeven, donderdagochtend. Dag vier van mijn menstruatie. Ik sta in mijn giraffen-onesie – mijn romper voor volwassenen – in de keuken. Er is niets zo gespeend van seksualiteit als een vrouw in een comfortabele pyjama, zou je denken. De boterhammen voor mijn dochters zijn gesmeerd. De thee staat te trekken. Maar het beest in mij slaapt. Spinnend ligt de leeuw languit op een rots. Soms slaat hij een vlieg weg en ronkt hij weer verder.
We zijn orthodox-Joods en raken elkaar twee weken per maand niet aan. Al vier nachten liggen wij in aparte bedden.
Ik schuifel op mijn pantoffels naar de koffiemachine en vloek als ik zie dat mijn man het restant koffie niet uit de piston heeft getikt. Ik sla het metaal hard tegen de rand van de wasbak. Ik grom wat scheldwoorden en scheur een zak koffiebonen open. Met een hard gekletter stort ik ze in de bonenmaler. Wanneer ik hurk om de stekker van de koffiemachine in het stopcontact te stoppen, gebeurt het. Ter hoogte van mijn ogen zie ik iets blinken. Ik kijk op en spot een rits, op tien centimeter afstand van mijn gezicht. Zijn gulp.
De leeuw opent één oog. Het is de broek waarvan ik altijd roep dat hij hem niet moet dragen in deze weken. Oog twee gaat open. Een vale skinny jeans die van elke man zonder baard een meisje maakt. Jullie vader echter… In mijn hartstreek bonkt het. Onder de zilveren gulp ligt het goud waarnaar ik twee weken lang niet mag graven. Ik druk mijn kiezen tegen elkaar. Boven de gulp, een knoop. Het idee dat ik deze niet direct los mag rukken, maakt me gek van verlangen.
Mijn smachtende blik vreet zich omhoog. Boven de knoop, een rand van zijn zwarte boxershort. Ik smul van de boosheid die mij overvalt. Met mijn scherpe tanden wil ik de stof van zijn heupen trekken.
Ik zie donkere haartjes. Een pad naar zijn navel. Platte buik. Brede ribbenkast. O mijn god, niets zo lekker als een halfnaakte jonge vader. De geur van kardemom hangt om zijn warme lichaam heen. Hij komt net onder de douche vandaan. Ik tel de druppeltjes water in zijn perfect gedoseerde zwartbruine borsthaar. Ik voel het gekriebel van de krulletjes haast op mijn lippen.
De leeuw spreidt zijn klauwen. Zo dichtbij. Ik ruik dat ik nog dichterbij wil. Mijn neus wil in zijn nek, mijn nagels in zijn rug. O, al die vriendjes met die kale tietjes en hun onbesneden geslachtsdelen. Tijdsverspilling. Dit is een man. Mijn man. Mijn hemels getergde Joodse god.
‘Goedemorgen schat.’ Ik kijk schrikachtig omhoog.
‘Hoi,’ zeg ik met overslaande stem, me ineens bewust van mijn rode wangen. ‘Koffie?’ vraag ik. Ik ga weer rechtop staan.
‘Ja lekker schat,’ mompelt hij.
Als hij achter me langsloopt, voel ik zijn hand langs mijn billen glijden. Waarschijnlijk per ongeluk. Een hete vloed golft in mijn onderbuik.
Ik druk op de knop van de bonenmaler en zie hoe de vader van m’n kinderen de keuken uit loopt. Met zijn gespierde armen schudt hij een flesje melk. De leeuw in mij drukt zijn klauwen in de rots. Die billen! Ik voel de trilling van de koffiemolen door mijn hele lijf. De leeuw duwt zichzelf omhoog en gaat fier op de rots staan. Raak me aan, brult hij zonder woorden. Ik pak de piston vast, druk de koffie aan, en draai hem stevig in de machine. Ik voel de hitte van de espressomachine langzaam overgaan in de hendel. Met mijn ene hand grijp ik het aanrecht vast. Ik bijt op mijn onderlip en beweeg mijn andere hand heen en weer over het massieve handvat. Ik zie de koffie langzaam, stroopachtig in de kopjes druppelen. De leeuw is wakker. De leeuw is klaar om toe te slaan.
Anderhalve week lang zal dit gevoel maar blijven aanzwellen. Een warme siddering door mijn hele lijf. De constante opbouw van een naderend hoogtepunt. Een voorspel van twee weken. Zinderend hete dromen zullen me overvallen. Alle broeken die ik zie zullen te strak zitten, mij meesleuren naar witte stranden en zijden lakens. Kleuren zullen intenser ogen met die wakkere leeuw in mij. Het is vermoeiend maar God Allerhoogste, wat is het heerlijk om na jaren nog zo te hunkeren.
Ik zal schaamteloos naar mijn eigen man kijken en in gedachten zijn lippen voelen. Niemand zal vermoeden waar ik aan denk. Mijn geheim. De grom van de leeuw zal mijn eigen handen over mijn lichaam doen glijden als ik onder de douche sta, me laten verlangen naar mijn eigen rondingen en een climax. Maar hoe mijn borsten dan ook reageren op mijn gedachten, hoe de leeuw ook wil brullen, hoe mijn lijf ook snakt naar verlossing, ontlading… Deze fase van opwinding, dit geheim, bewaar ik. Nog tien dagen.
Over iets meer dan één week zak ik weer in het warme water van het mikwe, het ritueel bad. Papa zal al gedoucht zijn en wijn inschenken. Ik zal me hullen in zwart kant. Ik zal mezelf bekijken in de spiegel en een volle vrouw zien: brede heupen, ronde borsten, weerbarstige bruine krullen. Een moeder. Maar bovenal zie ik de leeuwin, op het punt haar prooi te verslinden.
Als ik klaar ben, zal ik met kloppend hart het stuur vastgrijpen, met de auto de snelheidslimiet passeren. Slordig zal ik parkeren. Ik heb een sleutel, maar toch zal ik aanbellen. En als ik binnen ben, zal ik plots nerveus worden, door de haast puberale honger naar de man waar ik al jaren mee samen ben. Hij zal de hoofdbedekking van mijn haren af laten glijden en voorzichtig zijn neus in mijn manen drukken.
‘Eindelijk,’ zal hij zuchten.
cover: Counting, foto: marfis75 on flickr Creative Commons
Heerlijk!