Opvallend snel en krachtdadig nadat juichende Syriërs in Damascus en elders in de wereld de val van de Syrische dictator vierden bombardeerden Israëlische straaljagers strategische doelen in Syrië.
Munitie opslagplaatsen, waar wellicht ook chemische wapens zijn opgeslagen en raketsystemen, waren het doelwit van de Israëlische aanvallen.
Ook bezette Tsahal (het leger) de gedemilitariseerde bufferzone op de Golan hoogvlakte die sedert het Israëlisch-Syrische bestand van 1974 Israël beschermde tegen terroristische aanvallen vanuit Syrië.
Israël deed er meteen een schepje bovenop en wierp een hoge barricade van zand op aan de Syrische kant van de bufferzone.
Niet alleen de Israëlische luchtmacht was en is actief boven Syrië, ook zware Amerikaanse bommenwerpers vielen kennelijk in overleg met Israël gisteren reeksen strategische doelen in Syrië aan.
Wantrouwen
Waarom dit geweld en waarom zo snel? Het is een militaire uitdrukking van wantrouwen in de komende ontwikkelingen in Syrië. Het gaat beide bondgenoten er om dat hoogwaardige wapens niet in handen vallen van de bendes die het moorddadige Syrische regime ten val hebben gebracht.
Bijvoorbeeld chemische wapens en Russische luchtafweer-systemen. Het wantrouwen is gerechtvaardigd. De toekomst van Syrië is onvoorspelbaar op dit moment.
Valt Damascus in handen van een Jihadistisch regime? Het is een wirwar van islamitische groepen die samen naar Damascus optrokken en nu zullen uitmaken of een redelijk gematigd regiem kan worden opgetuigd of dat een burgeroorlog in het verschiet ligt. Een seculiere democratische staat wordt het niet! Dat is zeker. Daarom is meteen zoveel onzekerheid.
Respecteren minderheden
Zal het nieuwe regime de minderheden, christenen, Koerden, en anderen respecteren? Zal het nieuwe Syrië een bedreiging worden voor Israël?
Een ding is zeker: de kaart in het Midden-Oosten is voorlopig in het voordeel van Israël herschud.
Hezbollah en Hamas, de voorposten van Iran, zijn zwaar door Israël gehavend. Israël heeft vrij spel in het Iraanse luchtruim na vorige interventies.
Iran heeft de Syrische dictator niet kunnen redden. Ook Rusland, dat militaire bases in Syrië heeft, kon of wilde niet ingrijpen om haar Syrische bondgenoot te beschermen, laat staan te redden.
7 oktober veroorzaakte kettingreactie
Dat geeft Israël lucht. Geconcludeerd kan worden dat de Hamas-overval op Israël op 7 oktober een kettingreactie in het Midden-Oosten heeft ontketend met als laatste ontwikkeling de val van Bashar Assad.
De Syrische opstandelingen hebben hun slag geslagen op het moment dat ze beseften dat de Syrische dictator niet op hulp kon rekenen. Niet van Hezbollah, niet van Iran en zelfs niet van Rusland.
Ook niet van het gedemoraliseerde onderbetaalde Syrische leger dat als een kaartenhuis onder de druk van de opstandelingen in elkaar stortte.
De blijdschap van de Syriërs over de vlucht van de dictator naar Moskou is ontroerend. Moge het zo blijven en laat dit grote land niet in handen vallen van het Jihadistische islamitische vangnet.
cover: uit de collectie Beeldoorlog van Bloom
Salomon Bouman;Assad werd pas dictator toen hij in 2009 weigerde gaspijpleidingen vanuit Qatar door zijn land naar Europa te laten gaan. Daarvoor was hij een vriend van het Westen!Door veel westerse media wordt de opgelaaide strijd in Syrië afgeschilderd als een opstand van rebellen tegen het vreselijke regime van dictator Bashar al-Assad. Niets is echter minder waar. De kwalificatie van Assad als dictator valt nog wel te onderbouwen, maar de rebellen zijn geen vrijheidsstrijders die de democratie in hun land willen herstellen. Het zijn voormalige ISIS-jihadisten die zich met steun van Turkije (en de CIA) weer hebben gegroepeerd en maar op één ding uit zijn: de vestiging van een kalifaat met sharia-wetgeving, een soennitische variant van de sjiitische theocratie in Iran.Vergeet niet dat HTS-rebellenleider Abu Mohammed al-Julani het vorige decennium actief was bij terreurgroepen Jabhat al-Nusra, het verwante Al-Qa’ida en zelfs even bij Islamitische Staat (IS). Recent nog zei hij te streven naar een islamitische staat met shariawetgeving.Een scenario als in Afghanistan ligt op de loer.Nu breekt de hel los in Syrië en het Midden-Oosten.