Ik draag een hele kleine Magen David (Davidster) al heel lang, dag en nacht. Soms zit hij per ongeluk onder mijn T-shirt, nooit expres. Nimmer kreeg ik een negatieve reactie op mijn kettinkje, een enkele keer een positieve, in de trant van, oh wat leuk, ben jij Joods!
Twee en een half miljoen mensen stemden op de PVV, ik ken er niet één, terwijl ik toch best veel mensen ken. In mijn eigen wereld zonder antisemieten en PVV’ers is het best goed toeven, maar misschien wordt het eens tijd dat ik wat meer naar buiten ga?
Het CIDI en mijn krant hebben het steeds vaker over toenemend antisemitisme. Van X (voorheen Twitter) is bekend dat er dagelijks tonnen vol haat, woede en afgunst doorheen spoelen. Bewust laat ik dat allemaal aan mij voorbij stromen. Maar de grote vraag is of ik me in Nederland serieuze zorgen moet gaan maken?
Kan ik beter geen kettinkje meer dragen of erger, is mijn eigen wereld straks niet meer veilig?
‘Nederlanders op 1’ klinkt angstaanjagend voor al die mensen die opeens buiten hun schuld op plek 2 of 3 blijken te staan. Hoe kunnen wij ooit nog toestaan dat mensen op grond van hun religie worden afgewezen? En lekker praten over ‘klimaatonzin’ terwijl bijna dagelijks het keiharde bewijs wordt geleverd dat het mis gaat met onze planeet. En dan laat ik het afschaffen van cultuursubsidies nog even buiten beschouwing.
Twee en een half miljoen mensen hebben daar blijkbaar geen moeite mee. Hun onvrede, angst en het feit dat ze onvoldoende gehoord zijn heeft ze in de armen van Wilders gedreven. En nu zitten we er mooi mee. Hij mag dan wel zeggen dat hij milder is geworden, maar het partijprogramma staat nog steeds vol abjecte ideeën. Hij mag dan wel achter Israël staan, dat weegt in geen enkele mate op tegen zijn populistische waanideeën.
Zo dat moest ik even kwijt, terwijl ik een stukje over Chanoeka wilde schrijven. De vraag is of ik daar nog wel aan toe kom want ik moet nog iets kwijt. De barbaarse terroristische aanslag van Hamas op 7 oktober laat zich op geen enkele manier beschrijven. De wil om deze vijand voorgoed te vernietigen is dan ook te begrijpen. Maar tegelijkertijd denk ik steeds maar dat het onmogelijk zal zijn Hamas helemaal weg te vagen. Zelfs als de meeste aanhangers fysiek worden gedood zullen de ideeën van Hamas voortleven.
Het enorme leed en de schade die nu worden aangericht zullen dat alleen maar versterken. Nieuwe generaties zullen tegen elkaar op blijven staan. Duizenden onschuldige slachtoffers vallen voor een niet te behalen doel.
Ook dit is een zinloze oorlog zoals de geschiedenis al vele malen eerder heeft laten zien.
Er is maar één weg en die leidt naar een nieuwe Israëlische regering, naar vrede, naar vrijlating van alle gijzelaars. Ik hoop met heel mijn hart dat het volgende bestand geen zes dagen maar zestig jaar zal duren.
Ik hoop op een nieuw Chanoeka wonder, want hoop doet leven.
Zo heb ik de titel er toch nog mooi in gekregen.
cover: Chanoekia op de achtste dag
Ik deel die hoop.