Koorddansen, met vuur spelen en een vossenjacht 

Salomon Bouman, illustratie Françoise Nick

Kamala Harris, de Democratische presidentskandidaat en de heren Benjamin Netanyahoe en Hezbollahleider Nasrallah verstaan de kunst van het koorddansen.

Tijdens de indrukwekkende conventie van de Democraten in Chicago ‘koorddanste’ Kamala behendig tussen de pro-Israëlische kiezers en de felle aanhangers van een ‘vrij Palestina’.

Met klem verzekerde Kamala de Joodse kiezers in dit grote land dat als zij op 5 november de verkiezingen tegen Donald Trump wint, zij borg zal staan voor Israëls recht op zelfverdediging. Zij zal Israël ook de middelen verschaffen dit recht te behouden want de gruwelen van 7 oktober mogen zich nooit meer herhalen. 

Met andere woorden: wapens en dollars blijven zoals gewoonlijk naar Israël vloeien als zij in het Witte Huis zit, het machtscentrum van de wereld. Na dit zoethoudertje voor Joodse en andere pro-Israël kiezers kwam ze op voor het Palestijnse recht op zelfbeschikking, dat moet leiden naar een Palestijnse staat. 

Bravo voor de pro-Palestijnse demonstraties die de Democratische conventie begeleidden, maar weinig aandacht kregen in de media, niet in de VS en ook niet in Nederland. 

En toen het begrip ‘Palestijns zelfbeschikking‘ viel, kwam zij hartstochtelijk op voor het lijden van de Palestijnen in Gaza onder de aanhoudende Israelische bombardementen. Voor Kamala onaanvaardbaar.

Daarom steunt ze president Joe Biden in de laatste maanden van zijn presidentschap in zijn poging alles op alles te zetten om zowel  Hamas als Israël een bestand in Gaza af te dwingen. Zo’n succesje kunnen de Democraten best gebruiken in de harde verkiezingsstrijd tegen de Republikein Donald Trump.

Uitwisseling gegijzelden tegen gevangenen

Die onderhandelingen over een bestand in Gaza schommelen tussen hoop en pessimisme. Het gaat om uitwisseling van gegijzelden tegen vrijlating door Israël van Palestijnse gevangenen waarvan Israël er veel heeft, te veel in mijn ogen.  

Het wordt met de week duidelijker dat Benjamin Netanyahoe echter bereid is de gegijzelden te offeren voor zijn strategisch doel: TOTAL VICTORIE. Een deal met Hamas om de gegijzelden vrij te krijgen, in fasen of in een keer, is volgens familieleden en ook volgens kopstukken in Tsahal, de Mossad en de Shin Beth door Netanyahoe getorpedeerd. Hij staart zich blind op de overwinning, op de dood van Yahya Sinwar, de Hamasleider in de tunnels van Gaza.

Het heeft iets van een vossenjacht om met tanks, vliegtuigen en soldaten om de vos bij zijn staart te grijpen. 

Als dat lukt, zal Netanyahoe nog meer aan populariteit winnen. Na de moord op Ismail Haniya, de Hamasleider in Teheran, vloog zijn populariteitscurve in Israël omhoog.

En toen begon het koorddansen tussen Netanyahoe, Nasrallah en Khameini. Iran dreigde met wraak, Hezbollah ook, na de moord op een hoge Hezbollahleider in Beiroet. Netanyahoe wachtte af. Totdat het wachten op een zware raketaanval door Hezbollah uit Libanon ondraaglijk werd en Israël in het afgelopen weekeinde een grote preventieve aanval uitvoerde op raketinstallaties van Hezbollah. 

Hezbollah zou volgens de Mossad zaterdagochtend om 05.uur zijn zware raketten afvuren op Tel-Aviv. Honderd Israelische gevechtsvliegtuigen gingen de lucht in. Voor zover bekend won Israël deze slag tegen Hezbollah. Nu is het nog wachten op een grote Iraanse wraakactie. In afwachting daarvan is de oorlog tussen Israël en Hezbollah weer terug in het patroon van heen en weer schieten en bombarderen binnen als het even kan de grenzen van het aanvaardbare. 

Dat is ook koorddansen met het risico dat het mis gaat en de Grote Oorlog uitbreekt tussen Israël en Hezbollah.

Het wachten, de onzekerheid is een ware beproeving voor Israëls burgers die reeds elf maanden de last en de emotie dragen van Israëls langste oorlog.  

Beit Knesset op Tempelberg

Dat wachten, die onzekerheid is volgens Nasrallah en Khameini ook een straf voor Israël. Dat is nieuw in het Midden-Oosten, evenals de eis van Itamar ben-Gvir, de minister van veiligheid, dat er nu maar eens een Beit Knesset, sjoel dus, op de Tempelberg moet worden gebouwd. 

Ach ja, als je niet snapt dat er 1.3 miljard moslims de aarde bevolken, is het best een leuke grap dat diepe religieuze verlangen naar een sjoel vorm te geven. Met vuur spelen in het explosieve Midden-Oosten is beslist geen grap maar levensgevaarlijk.


cover ontwerp Françoise Nick

Over Salomon Bouman 162 Artikelen
Salomon Bouman studeerde internationale betrekkingen aan Science Po in Parijs en aan de Johns Hopkins University in Baltimore, VS. Hij heeft lang in Israël gewoond en werkte daar 37 jaar als correspondent, onder andere voor NRC-Handelsblad. Zijn zoon en dochter en zijn kleinkinderen wonen nog steeds in Israël. Tegenwoordig schrijft hij columns en boeken. Van zijn hand verschenen Israël tussen hoop en vrees (Amsterdam University Press) en Ontmoeting en misverstand (Amphora Books).

Geef als eerste een reactie

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*