Verhalen

‘Jeruzalem is voor ons allebei een belangrijke plek. Daar gaan we toch niet over in discussie, mooie bruid’?

Mag ik een herinnering met je delen? Het was toen een kleine gebeurtenis, maar komt de afgelopen dagen toch steeds bij me terug. Als je niet zit te wachten op hoopvolle verhalen, klik dit dan weg… of… nee, klik dit niet weg. Juist blijven lezen. Zit je nog? Goed, daar ga ik. Toen ik ging trouwen, werkte ik als receptioniste in een groot kantoor. Iedereen wist het want ik was daar trots op. Er waren … [Lees verder]

Verhalen

‘Help me. Ik kan dit niet alleen.’

Vorige week eindigde Ava’s brief met: “Uit de speakers klonk La yiddishe mama van Aznavour.” Deze week gaat de brief verder en zien we hoe Ava door het lint gaat in het bijzijn van haar kinderen. Ze moet denken aan de dag waarop haar Joodse grootmoeder net was overleden en ze haar vader probeerde te troosten. Maar hoe troost je iemand die niet huilt? Ze volgt haar vader naar zijn werkkamer. Ik bleef staan en … [Lees verder]

Verhalen

Op de overloop rook ik de geur van oude boeken

Lieve Dochters, Het is bijna Jom kipoer en ik wil zo graag dat jullie weten dat ik het zo hard probeerde voor te zijn. Toch lukte het dit bewogen jaar vaker niet dan wel. Dat spijt me.  Jullie moeder schreeuwt. Ik gil en gooi. Ik gooi met dingen en met deuren en roep dan dat ik ga.  ‘Weg uit dit k*tdorp.’ Kleng! En weer een glas aan diggelen.  Het gaat sneller dan ik. ‘Er komt … [Lees verder]

Verhalen

Lieve dochters, Plots wist ik: het is klaar

Ik was vanavond onderweg naar mijn plekje bij de oude vuurtoren. Ik had jullie in bed gelegd, papa las nog een verhaaltje voor en ik stampte stevig door. Zo schakel ik. Van moeder naar artiest, van huishoudster naar minnares. Ik stiefel door als een bezetene tot ik het zweet voel op mijn voorhoofd en buiten adem ben. De metalen constructie staat aan het eind van een smal dijkje en kijkt uit over het spiegelgladde IJsselmeer. … [Lees verder]