Zijn naam is gegeven op de achtste dag.
De tweede en derde naam zijn vernoemingen. Jochanan naar mijn opa Jan. Een van de invloedrijkste mannen in mijn leventje. Ik had een heel speciale band met hem. Hij was fel, emotioneel en heel grappig. Koppig en nukkig, ja, dat ook.
Met z’n grijze snor, donkere glimmende ogen en fijnknijpende knuffels kon hij mij vertellen me vooral niet te veel aan te trekken van wat mensen van me vonden of eisten. Voor hem was ik perfect. ‘Loat ze moar lul’n,’ zei hij dan.
Mordechai is de Joodse naam van mijn lieve schoonvader. Hij overleed bijna twee jaar geleden. Tijdens mijn vorige zwangerschap appten we bijna dagelijks over wat ik nou weer had gebakken (toen kwam mijn nesteldrang uit mijn oven in de vorm van taart). Hij als voormalig bakker zei me ingehouden en met zachte G: ‘dat heb jij prima gedaan,’) en adviseerde mij toch meteen een bedrijfje te beginnen.
Dat advies heb ik naast mij neergelegd. Wel heb ik, toen ik de afgelopen periode ook weer zoveel bakte en toen ik dat gisteren uitstalde op een grote tafel, aan hem gedacht. Mijn schoonvader: Zachtaardig, gastvrij, een familieman. Koppig en nukkig, ja, dat ook. Een thema in de familie. Ik schijn ervan te houden…
Maar oy, wat had ik graag mijn taart en kleinzoon willen delen met hem. Zijn ogen hadden gestraald, net als de ogen mijn vader gisteren deden. Maar deze vernoeming kan hij waarschijnlijk, waar hij ook is, prima waarderen.
Links Anouk met haar vader Frédéric Dorfmann met de kleine op schoot tijdens de briet, rechts vader en zoon
Jishai, geschenk van G’d, was er gewoon
Jishai – zijn roepnaam kozen we zelf. Hij was het gewoon. Het klopte. Jishai betekent geschenk van G’d. G’d bestaat.
In Torah stond de persoon Jishai bekend als bescheiden. Een boer, een vader, hoofd van de rechtbank, maar weinig vorstelijk. Toch bracht hij de belangrijkste koning van de Israëlieten voort, koning David, uit wiens geslacht de mashiach zal komen. Jishai, kleinkind van Ruth, de Moabitische.
Onze Jishai is de kleinzoon van mijn ouders en nu vooral nog klein. En hij doet het vast niet expres, maar na een spannende zwangerschap, laat hij me met elk smakje, hikje en kreetje weten dat het goed is… en ja, misschien zelfs dat G’d bestaat.
Wij trekken ons terug om luiers te verschonen tussen gebak en bloemen en de wereld weer even te loat’n lul’n!
cover: taart voor Jishai, foto auteur
Mazzeltov met de geboorte van jullie zoon en heel veel geluk voor jullie allemaal. Mooi, ontroerend en herkenbaar stukje.