Mark Rutte is twee weken ouder dan ik. Acht dagen voor 7 oktober zag Rutte de film Golda over Golda Meir, de Israelische politica en minister-president ten tijde van de Jom Kipoeroorlog in oktober 1973. Mark en ik waren 6,5 jaar oud (op die leeftijd telt ieder half jaar nog) toen Israël werd verrast door de legers van Egypte en Syrië.
Ik ben met Zionisme opgevoed. We kregen Zionistische geschiedenis uit Van droom tot staat van Haboniem Dror-leider Dov Kalmann. We kregen het boekje Auto-emancipatie van Leon Pinsker en Sjalom Chaweriem van Leonard de Vries.
Bne Akiwa publiceerde de opstellenbundel Liefde voor Het Land. ‘Het Land’, zo wordt Israël in het modern-Hebreeuws aangeduid. De stukken in het boek waren geschreven door leden van Bne Akiwa die al op Aliya waren gegaan of dat later zouden doen. (Het taalkundig veel minder mooie anglicisme ‘Aliya maken’ kwam pas veel later in zwang.)
Vieringen
Vijf Nederlandse opperrabbijnen schreven een bijdrage: de gepensioneerde opperrabbijnen Vorst van Rotterdam en Schuster van Amsterdam en de opperrabbijnen Fink van Den Haag, Just van Amsterdam en Berlinger van de Mediene. Onze geestelijk leiders van toen bekenden zich tot het Zionisme.
De viering van het 25-jarig bestaan van Israël in de Rivièrahal van Diergaarde Blijdorp in Rotterdam met de toenmalige PvdA-burgemeester Wim Thomassen herinner ik me nog goed, net als het 50-jarig jubileum met prins Claus in de Portugese Esnoga in Amsterdam.
Maar van het 75-jarig bestaan herinner ik me niet dat het groots is gevierd. Dan niet. Israël is toch meer dan ooit een gegeven en de Israelische politiek is meer dan ooit diepgaand gepolariseerd. Dus we kunnen wel zonder die viering en tsjongejonge wat zijn we vooral niet trots op dat stelletje in Israël. Zo sterk is de Zionistische identiteit geërodeerd.
Aanval op Zionisme
Dan komt 7 oktober, een half jaar na het niet-gevierde 75-jarig bestaan van Israël, en schijnbaar plotseling komt na 7 oktober de aanval op het Zionisme. Antizionisme, we horen het te pas en te onpas, is zo ongeveer datgene dat tegenstanders tegen de meest uiteenlopende dingen op deze aarde verbindt. Je mag de dansclub niet in als je Zionist bent, je mag (bijna) de Queer walk niet lopen als je Zionist bent, activistische relschoppers blokkeren universiteiten en hogescholen voor Zionisten.
Wat blijkt, niemand voelt zich geroepen om het Zionisme te verdedigen. Niemand staat op en zegt: ik ben een Zionist, laat ons opkomen voor het Zionisme. Waar zijn die mensen die week in week uit op het Jonas Daniël Meijerplein stonden te demonstreren tegen de plannen voor juridische hervormingen in Israël? Als je zo begaan bent met het openbaar bestuur van Israël dan zal je toch ook Zionist zijn? Maar ook degenen die wekelijks in sjoel uit volle borst en overtuiging meezingen met Avinoe Sjebasjamajiem ‘zegen de staat Israël’ hoor of zie je niet als het gaat om actief op te komen voor het Zionisme.
Regionale supermacht
Israël is een regionale supermacht, zowel militair, wetenschappelijk, technologisch als sportief. De ideologische grondslag van de staat Israël was en is het Zionisme. Het Zionisme is geen creatio ex nihilo maar een regelrechte manifestatie van het Jodendom. Daarmee kun je dus niet zomaar beweren dat antizionisme helemaal niets met antisemitisme te maken heeft.
Precies honderd jaar geleden, in 1924, had Ezra Dangoor, de toenmalige opperrabbijn van Bagdad, een ontmoeting met de koning van Irak. Zijn de Joden van Irak Zionisten, vroeg koning Feisal aan opperrabbijn Dangoor. Joden woonden toen 2500 jaar in Irak of wat de voorlopers waren van dat land. Waarop Dangoor antwoordde: ‘Wij zijn allen Zionisten, majesteit. Wij bidden drie keer per dag om de terugkeer naar Zion.’
Bestaansrecht
Zo lang geleden is het toch niet dat Nederland een aantal Zionistische organisaties had die verenigd, gefedereerd, waren in een federatie van Nederlandse Zionisten die op zich weer deel uitmaakt van de Wereld Zionistenorganisatie. Waar zijn de georganiseerde Zionisten, degenen waarvan het gedachtegoed de grondslag vormt van de Joodse staat Israël, als ze worden aangevallen?
De staat Israël is gegrondvest op het Zionisme. Wie het Zionisme aanvalt, valt het bestaansrecht aan van de Joodse staat Israël.
Het bestaansrecht van Israël aanvallen, zei premier Mark Rutte in april bij een rondetafelconferentie in het Catshuis, is antisemitisme. Mark Rutte weet waar hij het over heeft.
De Zionistenbeweging daarentegen horen of zien we niet. Ondanks Israëls meest benauwde momenten op 7 oktober en ondanks de all-out aanval op het Zionisme.
cover: Herzlmuseum, Jeruzalem, foto auteur
Ja, inderdaad, het is waar, er wordt geklaagd over antisemitisme (terecht), hier en daar is er nog enige steun voor Israël, maar de ideologie waarmee de staat is gesticht en opgebouwd, daarover hoor je vrijwel uitsluitend als er gescholden wordt, het is een besmette term geworden. Onterecht. De geschiedenis van het Ottomaanse rijk, waarin de Joden een erkende etnische (juridische) positie hadden lijkt vergeten. Dat er internationale instemming was met de stichting van Israël, eveneens. Ik laat nu even terzijde welke politieke leiders Israël de laatste decennia heeft en de m.i. desastreuze invloed van de ultraorthodoxe gemeenschap op de koers die het land vaart.
Dankjewel Ruben, je schudt mij in elk geval weer even wakker, goed artikel!
Een recht uit mijn hart gegrepen column van Ruben Vis. Een wake up call ook want het was persoonlijk wat ingedut Prima. Dank je wel Ruben.
Goed Ruben
Ik ben waarschijnlijk niet veel beter want ik doe ook niets, maar erger me heel erg aan de passieve houding van zionisten en andere joden😉, alsof we er niet zijn als we ons niet laten horen. Maar wel non-stop WOII herdenken.Waarom organiseren we niets met de levenden. Shabbat Shalom.
Goed verhaal Ruben. Dat niemand voor het zionisme opkomt kan mogelijk te wijten zijn aan de totaal verwrongen definitie van dit begrip zoals die in de media en de verbijsterende (historische)onkunde van vele medelanders. Een tijdje terug zei iemand tegen me ( en later bleek dat hij niet de enige is die zo denkt): “ zionisme, dat is toch een koloniale, racistische, bezetting – en superioriteitsleer, die Joden boven alles stelt en anderen uitsluit? “Dat zionisme in de kern betekent : het ijveren voor een Joodse staat in het land dat nu Israel heet, mede omdat elders de veiligheid van Joden niet is gegarandeerd- nou daar had hij nooit over gehoord. Als je dan vraagt: als je zionisme zo definieert, wat is daarop tegen? Dan blijft het stil of komt men met het recht van de Palestijnen.