Jeroesjalajiem, het cafeetje en mijn jesjiewa-bocher
Dit schilderde ik voor een allerliefste mevrouw die jarenlang een terrasje had in de Joodse wijk in de oude stad van Jeruzalem. Ze was zo allervriendelijkst, daardoor werd haar café met terras mijn stamkroeg. Jarenlang kwam ik mijn zoon een paar keer per jaar opzoeken in Jeruzalem. Mijn zoon die op zijn zeventiende jaar, net schoolverlater die hij was, van dag en nacht skatertje in Leiden, in één klap veranderde in een vrome jeshiva-bocher in … [Lees verder]