Tot grote teleurstelling van president Zelensky heeft Netanyahu Oekraïne niet met wapens gesteund in haar oorlog tegen de Russische agressor.
De Oekraïense president heeft Netanyahu gesmeekt zijn land het door Israël ontwikkelde doeltreffende anti-luchtdoelraketsysteem Iron Drom te leveren. Netanyahu had daar geen oren naar.
Daar had hij wel goede redenen voor.
Netanyahu slaagde er namelijk in Poetin ervan te overtuigen dat het beheersen van het Syrische luchtruim van het grootste belang was – en nog steeds is – om bevoorrading van Hezbollah met Iraanse wapens via Syrië te verhinderen.
Dankzij die Russische toezegging reageerde het in Syrië geplaatste Russische anti-luchtdoelraketsysteem niet als Israëlische straaljagers door het Syrische luchtruim vlogen op zoek naar Iraanse wapentransporten voor Hezbollah in Libanon.
Stemonthouding tegen Rusland
Tegen deze achtergrond heeft Israël in de Algemene Vergadering van de VN jongstleden 26 februari niet gestemd tegen een resolutie die Rusland als agressor tegen Oekraïne brandmerkte.
Met deze tactische opstelling kwam Netanyahu bijna op een lijn met de Amerikaanse president Donald Trump, die in zijn domheid dan wel met opzet liet ontvallen dat niet Rusland maar Oekraïne de oorlog drie jaar geleden was begonnen. Later kwam Trump daar op terug, maar met die uitlating had hij wel het achterste van zijn tong laten zien.
Op het tv-scherm heeft de wereld kunnen waarnemen dat Trump en Poetin, achter de rug van Oekraïne om, hebben besloten ten koste van Oekraïne een einde aan deze oorlog te willen maken. Dit drama speelde zich (in andere bewoordingen) af in het Oval Office in Washington waar de Oekraïense president Zelensky en Trump botsen over de toekomst van Oekraïne.
Verraad
Trump waarschuwde Zelensky dat Oekraïne geen toekomst heeft als hij niet buigt voor de Amerikaanse chantage zich meester te willen maken van rijke bodemschatten in Oekraïne zonder daar Amerikaanse veiligheidsgaranties tegenover te stellen.
De mercantiele Trump speelde in het Oval Office op materiële winst op rekening van Oekraïne en in het strategische voordeel van Poetin. In de geschiedenisboeken zal dit ongetwijfeld als ‘verraad’ worden gebrandmerkt.
Wat betekent deze historische omwenteling en de daarvan afgeleide dreigende breuk in de Atlantische alliantie voor Israël?
Ook hier heeft Trump zijn mercantiele, op winst gerichte gezicht al laten zien met het lanceren van zijn waanidee om van Gaza met zijn mooie stranden aan de Middellandse Zee een paradijselijke Rivièra te maken, zonder Palestijnen.
Hoe die grote volksverhuizing van bijna drie miljoen Palestijnen er uit zou moeten zien, heeft Trump niet gezegd. Waarschijnlijk heeft hij geen idee.
Misschien hoopt hij dat Israëls hervatting van de oorlog, na het beëindigen van het bestand met Hamas, de Gazanen op de vlucht zal jagen. Waarheen? Egypte en Jordanië zeggen hun grenzen voor de vluchtende Palestijnen uit Gaza potdicht te houden. Ook als ze met honderdduizenden aan de poort staan.
Duimschroeven
Misschien is dit scenario niet ondenkbeeldig. Israël draait de Palestijnen in Gaza de duimschroeven aan. Op last van Netanyahu en tot woede van de VN is alle humanitaire hulp aan Gaza stopgezet. Radio Israel meldde het afgelopen weekeinde dat vijf divisies klaarstaan een ‘agressieve oorlog’ tegen Hamas te voeren.
Afsluiting van water en elektriciteit voor de grotendeels dakloze Palestijnse massa in Gaza zijn drukmiddelen die worden overwogen om Hamas op de knieën te dwingen om met Trumps aanmoediging definitief een einde maken aan deze ideologisch gemotiveerde organisatie die het bestaan van Israël ontkent.
Voortzetting van een oorlog dreigt, een oorlog die ook gevolgen zal hebben voor de Joodse diaspora die de psychologische last van de oorlog in een steeds kritischer omgeving moet dragen.
cover: Françoise Nick
Geef als eerste een reactie