De Israëlische legerwoordvoerder heeft bevestigd dat Hamas twee gegijzelde jonge kinderen heeft vermoord, evenals de moeder.
Er waren geruchten, ook in de Israëlische media dat de kinderen Ariel en Kfir tijdens een Israëlisch bombardement op Gaza werden gedood.
De legerwoordvoerder ontkende dat met klem. De kinderen, zei hij, werden gewurgd en op onbeschrijfelijke wijze ook mishandeld om ‘die misdaad te verduisteren’.
In de hypergevoelige en getraumatiseerde Israëlische samenleving kwam de moord op de kinderen en manier waarop hard aan.
Rechtvaardiging hervatting oorlog
Premier Netanyahu liet zich zelfs met de foto’s van de vermoorde kinderen en hun moeder fotograferen. Zo’n foto zou – zo leek het – hervatting van de oorlog tegen Hamas moeten rechtvaardigen. Het is Netanyahu’s obsessie om definitief met Hamas af te rekenen. Hij wordt daarin gesteund en zelfs aangemoedigd door Trump.
Als Gaza via diplomatieke druk niet kan worden bevrijd van Hamas wil Netanyahu dat karwei zelf, zij het wat uitgeputte, leger laten opknappen. De diplomatieke en politieke druk op Hamas moet in de eerste plaats komen van de leidende Arabische Soeni-staten: Saoedi-Arabië, Egypte, Jordanië en Qatar.
Intensieve besprekingen daarover in het kader van de Arabische liga vinden nu en de komende dagen plaats. Op de achtergrond van deze intensieve Arabische beraadslagingen staat het onrealistische plan van Trump van Gaza een paradijselijke Rivièra te maken zonder Palestijnen.
Er wordt gesproken over de vorming van een Arabische vredesmacht om de macht en misschien ook het bestuur in Gaza van Hamas over te nemen. Dat zijn in grote lijnen de ideeën die nu in diplomatieke kringen in het Midden-Oosten rondgaan.
Palestijnse Autoriteit
Het ligt niet voor de hand dat Hamas bereid zou zijn zichzelf in Gaza op te heffen of met zijn strijders de strook van Gaza te verlaten en in ballingschap te gaan. En ook de messiaans zionistische vleugel in de regering van Netanyahu houdt vast aan het idee dat Gaza zonder Palestijnen onder Israëlische soevereiniteit moet komen. Dat is niet wat Arabische politici voor ogen hebben. Hun visie is dat de Palestijnse Autoriteit in Ramallah samen met leidende persoonlijkheden in Gaza, technocraten bijvoorbeeld, Gaza zullen besturen.
In dat geval vervalt de visie van Trump van Gaza een paradijs te maken en komt dat mooie stuk land aan deze Middellandse Zee ook niet voor eeuwig onder Israëls gezag.
Onder druk van een geëmotioneerde Israëlische bevolking worstelt Netanyahu met de vraag de oorlog te hervatten en daardoor af te zien van de bevrijding en/of terugkeer van nog 73 gegijzelden Israeli’s naar huis.
Hervatting van de oorlog in Gaza tegen Hamas hangt af van het antwoord op de vraag of er na de eerste fase van het bestand met Hamas een tweede fase komt die uiteindelijk moet leiden tot het einde van de oorlogshandelingen en de terugkeer naar Israël van levende en dode gegijzelden.
Mocht Netanyahu besluiten de Rubicon over te steken en de gegijzelden te offeren voor een totale zege op Hamas dan komt hij in hevig conflict met een deel van de Israëlische bevolking.
Een van de ouders zei in zijn woede bij die gedachte: ‘Offer onze kinderen niet op aan de god van oorlog.’
Er komt deze week weer een Amerikaanse bemiddelaar naar het Midden-Oosten om het bestand minstens tot 1 maart te rekken. Dat is de datum waarop het formeel afloopt.
In de NRC las ik dat ‘het weer bommen gaat regenen op Gaza.’ Zover is het nog niet bij het schrijven van deze regels.
Terwijl het brandpunt ligt op Gaza is Israël hard bezig met de inzet van tanks, vliegtuigen en legereenheden de westelijke Jordaanoever ofwel Judea en Samaria, ‘schoon te vegen van terreur’ zoals wordt gezegd. Meer dan veertigduizend Palestijnen zijn al uit drie grote vluchtelingenkampen verjaagd.
Annexatie
Is het Netanyahu echt te doen Gaza op te geven in ruil van annexatie van Judea en Samaria, de droom van zijn extremistische zionistische ministers Ben Gvrir en Smotrich?
Ook hier kan de stem van Trump gehoord worden die annexatie wel een goed idee vindt.
De Israëlische politiek jegens de Palestijnen ontkent dat Israël zonder een redelijk compromis met de Palestijnen nooit vrede zal kennen. ‘Twee volken vechten om een land’, kan, zoals soms dieren elkaar tot de dood bevechten, het einde betekenen van beiden, Israeli’s en Palestijnen.
cover: Françoise Nick
Een echte Bouman-reactie. Anti-Netanyahu en messiaanse zionistische en natuurlijk het misleidende benoemen van vluchtelingenkampen. Weinig echt nieuws en nauwelijks verfrissend.
Een echte Bouman-reactie. Genuanceerd en met de nodige achtergrondinformatie
Ik ben altijd geïnteresseerd in zijn visie (& meestal verrijkt erdoor)