Stilte in Jaffa en het Strafhof krabbelt terug 

Als het luchtalarm boven Tel Aviv gillend afgaat, komt ook even het luchtverkeer naar en van het vliegveld David Ben-Gurion stil te liggen. 

De verkeersleiding neemt geen risico. Voor Hezbollah is het vliegveld immers een strategisch doel. Dankzij de effectieve Israelische luchtverdediging is het vliegveld niet door een raket uit het rijke arsenaal van Hezbollah getroffen.

Toch is het Ben-Gurion een spookvliegveld geworden. De grote vliegtuigmaatschappijen mijden Israël. Uit angst, maar ook omdat de toeristenstroom naar Israël is opgedroogd. Een toerist is een zeldzaamheid in het stadsbeeld van Tel Aviv en daar niet alleen.

Leegte

Toen ik vorige week door het raam van een taxiënde El Al vliegtuig keek, zag ik alleen een paar El Al passagiersvliegtuigen staan. Die leegte symboliseert Israëls isolement en kwetsbaarheid sedert 7 oktober. 

Ik heb het dagelijks leven in Tel Aviv enkele weken geobserveerd. Ik liep in wijken waar de meeste winkels te huur worden aangeboden of dik onder het stof liggen, zijn gesloten. Het oude Jaffa met zijn bazaars ligt er uitgestorven bij. Maar zo is het niet overal.

Het kloppend hart van Tel Aviv leeft, weliswaar kleiner dan voor de oorlog. Restaurants en cafés zijn goed bezet. Op sjabbatochtend wordt op de prachtige boulevard langs de zee gedanst, druk gewandeld en hard gelopen. Kaarten voor toneel, ballet en concerten zijn meestal uitverkocht. Uitgaan is nu ook een vlucht uit gevoelens van angst en neerslachtigheid. 

Even niet denken aan een zoon aan het front of naar de schuilkelder te moeten rennen als het alarm afgaat. Thuis verschijnt op het tv-scherm in grote letters de naam en foto van een soldaat die is gesneuveld. Dat is al meer dan achthonderd keer gebeurd. Tienduizenden gewonden blijven in de media anoniem en aan het oog onttrokken.

Zwaar Hezbollah-raketvuur 

Langs de gehele breedte van het aan Libanon grenzende deel van Galilea zijn kibboetsen, stadjes, plantages en scholen door het zware Hezbollah-raketvuur vanuit Libanon verwoest. 

Tegen de honderdduizend Israëli’s hebben Noord-Galilea moeten verlaten. Langzaam begint het leven in het zuiden van Israël dat op 7 oktober door wrede Hamasterreur werd overrompeld, weer op gang te komen. Nog meer dan honderd gegijzelden levend of dood worden in de tunnels van Hamas in Gaza vastgehouden. Inmiddels meer dan vierhonderd dagen.

Dat is Israëls dagelijks trauma dat de dood en verwonding van tienduizenden Palestijnen in Gaza versluiert.

In de media en politiek is er geen of nauwelijks empathie voor het Palestijnse lot. Israël heeft Gaza op slot gedaan voor Israëlische en buitenlandse journalisten waardoor de waarneembare en verstaanbare waarheid geweld wordt aangedaan. 

En dus zijn het Hamas-bronnen, UNRWA en leden van andere hulporganisaties en het tv-station Al-Jazeera die het monopolie hebben van de nieuwsgaring en verspreiding.

Strafhof

Zijn de rechters van het Internationale Strafhof in Den Haag daardoor geïnfecteerd? Misschien zonder ook maar iets af te willen doen aan de harde Israelische oorlogvoering tegen Hamas. De Israelische legerwoordvoerder beweert bij hoog en laag dat Tsahal het humanitairste leger op de wereldbol is. Het klinkt goed, maar is misleidend. 

Met waarschuwingen aan Palestijnen om weg te gaan, waar de Israelische luchtmacht gaat bombarderen, heeft de legerwoordvoerder wel een argument, waarmee hij zichzelf rechtvaardigt. Het Israelische leger heeft in Gaza wel het oorlogsrecht geschonden met bombardementen op ziekenhuizen, scholen en moskeeën. Het oorlogsrecht is blind voor de realiteit dat deze oorlogsmisdaden worden uitgelokt door Hamas die zich in en onder die structuren verschuilen en daarbij Palestijnse burgers als schild misbruiken tegen de Israelische luchtaanvallen. 

Nooit eerder heeft een leger in een stedelijke omgeving tegen een in tunnels verschanste vijand gestreden. Ook niet in Vietnam, waar de Vietcong wel vanuit tunnels vocht tegen de Amerikanen, maar in de rimboe niet in steden. Dat Hamas koos voor een tunneloorlog onder civiele doelen verklaart het groot aantal Palestijnse burgerdoden. 

Zij zijn de slachtoffers van de Hamas-overval op Israël op 7 oktober en het daarop volgende Israelische offensief tegen Hamas.

Niet in de roos

De rechters in Den Haag hebben met het uitvaardigen van arrestatiebevelen tegen premier Netanyahu en zijn ontslagen minister van Defensie Galant niet in de roos geschoten. Zij misten ondanks het gewicht van de aanklacht tegen beide Israeli het evenredigheidsargument. Ze hadden in de besluitvorming moeten meewegen dat Hamas, Hezbollah en ook Iran een oorlog tegen Israël zijn begonnen. 

De rechters beten zich vast in extremistische uitspraken van sommige Israelische ministers en militairen over het uithongeren van Gaza en het verjagen van de Palestijnen om ruimte maken voor hernieuwde Israelische kolonisering van Gaza aan de zee. 

Geen regeringsbesluit

Er is geen enkel Israelisch regeringsbesluit de Palestijnen in Gaza uit te roeien en/of uit te hongeren. Er is geprobeerd met het afsluiten van een deel van Gaza voor voedseltransporten, militaire doelen te bereiken. Maar telkens weer boog Israël het hoofd voor internationale druk, vooral vanuit het Witte Huis.

Biden zag dat een zuiver juridisch onderbouwde argumentatie ontbrak in de sensationele aanklacht van het Hof in Den Haag tegen Netanyahu en Galant. De woede in Washington liep zo hoog op, dat er zelfs werd gedreigd met het opleggen van sancties aan het Hof en aan de rechters. 

Het gezag van het Hof werd ook ondermijnd, doordat Duitsland, Frankrijk en Engeland niet staan te springen om het arrestatiebevel tegen Netanyahu en Galant te respecteren. Nederland zal daarentegen volgens de minister van Buitenlandse Zaken Caspar Veldkamp niet aarzelen Netanyahu in de boeien te slaan, mocht hij zich op Nederlandse bodem vertonen. Andere kleine landen staan ook in de rij om Netanyahu op te pakken.

Bevriezen aanklacht

Onder druk van president Biden krabbelden de rechters in Den Haag al wat terug. Ze zeiden bereid te zijn de aanklacht te bevriezen als Israël zelf een strafrechtelijk onderzoek instelt naar de oorlogshandelingen in Gaza. Naar mijn mening een sierlijke uitweg voor de moeilijke situatie waarin het Strafhof zich heeft laten manoeuvreren.

cover illustratie Françoise Nick