Een vochtig gedicht
Alle gedichten vragen om inleving en die van Paul Celan (1920-1970) zijn wellicht de meest veeleisende van de twintigste eeuw. Celan probeert een werkelijkheid onder woorden te brengen die zich daartegen verzet, omdat zij ‘onuitstaanbaar’ is. Zoals van heel de poëzie van Celan, is de Shoah ook in dit gedicht de ‘onuitsprekelijke’ context, de moord op zijn volk en directer op zijn moeder en vader. Zelf ontsnapte hij toen ternauwernood, maar bleef sindsdien permanent op … [Lees verder]