Open dat CABR-archief, aldus Bart Wallet. Verder het bestand in Gaza en Marokkaanse Joden

podcast W&vW #21

twee portretten een man en een vrouw tegen donkere en rode achtergrond

Het nieuwe jaar begint voor Wallet & Van Wezel met onzekerheden rond het bestand in Gaza.

Want hoewel de wapens zwijgen en de eerste gijzelaars vrij zijn, is Hamas er dus nog. Staat de bevolking nog achter hen of is het doek gevallen en komt er een andere Palestijnse overheid? En waarom duurt het zo lang voor alle gijzelaars vrij komen?

Na een oorlog volgt er dus meestal een onderzoek naar de begane misdaden en de collaborateurs. Zo ging dat in ieder geval in ons land na WOII. De archieven daarvan zouden per 1 januari openbaar worden. Maar toch niet helemaal. En juist dat brengt de nodige verwarring. Want hoe komt dat ook namen van Joodse Nederlanders oppoppen? 

Het overkwam Natascha van Weezel zelf. Haar opa staat op de lijst. Omdat wegens privacy nog niet de achterliggende dossiers openbaar zijn, blijft het onduidelijk waarom hij erin staat. “Omdat hij een stateloze vluchteling was”, zo weet kleindochter Natascha. Voor de ‘slachtoffergroep’ (van de nabestaanden) zoals Wallet het noemt, moet het CABR nu volledig open zodat eenieder de stukken kan lezen over hun verdwenen of vermoorde familieleden.  

Bart Wallet vertelt over de achtergrond van dit archief en hoe moeilijk het is om bronnen zoals deze goed te kunnen beoordelen. 

Natascha van Weezel was deze winter op vakantie in Marokko. Ze is benieuwd naar de joodse geschiedenis van dit land. Wallet blijkt ook de Marokkaans-Joodse geschiedenis te kennen.
Luister hier naar de podcast:

Luister naar deze verhalen en de vorige afleveringen op de Wallet & Van Weezel pagina van de EO.

Deze serie is een co-productie van De Vrijdagavond en de EO.

Cover: Talma Joachimthal, variatie op de cover van de hele serie.

Over redactie De Vrijdagavond 12 Artikelen
Een onderwerp dat ons door derden wordt aangeboden publiceert de eindredacteur onder deze naam.

1 Comment

  1. Volgens mij werden de mensen bij wie Joden de spullen waar ze aan gehecht waren (kleding, boeken, meubels, sieraden enz.) in bewaring gaven, pas na de oorlog toen veel van die buren de spullen niet teruggaven, ‘bewariers’ genoemd. Het waren daarvoor gewoon je buren of je kennissen.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*