Circumcision, teken van een geheim verbond? 

Het markeren van groepen is zo oud als de mensheid. Of het met inkt of een mes gebeurt is niet relevant. 

Of het nu gaat over godsdienstige voorschriften, etnische overweging, stamverbanden of groepen van misdadigers maakt ook niet uit.

Besnijdenis wordt aangetroffen over de hele wereld en is beslist geen unieke aanduiding van Joden. Sommige groepen offerden het verste kootje van hun pink op om te laten zien ‘dat ze er bij hoorden’ (de Italiaanse maffia), anderen tatoeëerden de letters SS in hun oksel, om een paar voorbeelden te noemen. Kruizen doen het altijd goed.

Obscure plaats

Ik heb me altijd afgevraagd waarom bij ons Joden die specifieke markering juist op deze obscure plaats diep in je onderbroek moet plaatsvinden.a Alle aangevoerde redenen voor gezondheid houd ik voor weinig overtuigend; zeker in de tijd dat we de besnijdenis omhelsden deed niemand dat om gezondheidsredenen. 

Is een teken gekrast op je voorhoofd met daarna een duidelijk en onuitwisbaar litteken of een tatoeage niet veel duidelijker om aan te tonen waarbij je hoort? Of een ander teken naar keuze, zelfs een Davidsster. Dan kun je zien hoeveel leden ons Verbond telt.

Tweede jeugd

Hoe heeft onze voorvader Abram (later Abraham) zich laten overtuigen om van zijn voorhuid te scheiden, waar hij al 99 jaar in vrede mee leefde. Ik weet wel wat de bijbel daarover te vertellen heeft, maar een tweede jeugd met zijn vrouw Sarai (later Sarah) is ook niet helemaal overtuigend. Zijn niet-joodse vriend Aner had hem deze deal nog zo afgeraden. 

Hoe het zij, ons Verbond was toch geen geheim? Er is een uitgebreide lectuur over de besnijdenis, die ik, zoals je kunt begrijpen, niet in zijn geheel heb doorgenomen, maar het blijft voor mij een vreemde keuze.

p.s. De titel van deze column is in het Engels omdat die de beweging van de operatie zo mooi weergeeft.

^{cover: Talmud over vrouwen, bron: Chabad library}