In rustig vaarwater. Stilzwijgende instemming Nasrallah met gasveld akkoord Israel en Libanon

Salomon Bouman, illustratie Françoise Nick

Premier Yair Lapid had goed nieuws deze week. Israël kan beginnen met het exploiteren van gas uit het grote gasveld Karish voor de kust van Israël. Na een zeer intensieve Amerikaanse bemiddeling hebben Israël en Libanon een overeenkomst gesloten over de maritieme grens tussen beide landen. De verdere ontwikkeling van twee gasvelden kan eindelijk beginnen in rustig vaarwater.

Eén van die velden ligt binnen Israel’s territoriale wateren, de andere voor het grootste deel in het Libanese deel van de Middellandse Zee.

Afgezien van de zeer belangrijke financiële aspecten die er aan deze overeenkomst kleven, zit er belangrijke strategische winst in voor Israël. Niet alleen wordt Israël er rijker van en krijgt Libanon, dat een zeer diepe economische crisis doormaakt, een belangrijke financiële injectie. Hoewel dat waarschijnlijk niet in de akkoordtekst staat heeft Hezbollah, de sterkste politieke speler in Libanon, zich verplicht zich te onthouden van raketaanvallen op het Israëlische gasveld. 

Karish gasveld, bron: Libanon gas nieuws

stilzwijgende aanvaarding

Zonder instemming van Nasrallah, de leider van Hezbollah, zou de Amerikaanse bemiddelaar de partijen niet bij elkaar kunnen brengen. Het is opvallend dat Nasrallah zich van commentaar op het akkoord onthouden. Geen ‘nee’ dus maar stilzwijgende aanvaarding. De kassa van Hezbollah gaat nu toch ook lekker rinkelen. En wie het Midden-Oosten begrijpt, weet dat geld een verdovende invloed heeft op agressie. Maanden voordat deze belangrijke deal werd gesloten, probeerde Hezbollah met drone aanvallen de installaties op het Israëlische gasveld te ontregelen. De drones werden door Israël onderschept en uit de lucht geschoten. Heeft Israël een prijs betaald om Hezbollah in zijn kooi terug te dringen? 

Likoed-leider Benjamin Netanyahu is er van overtuigd dat Israël onder premier Yair Lapid gezwicht is voor Amerikaanse druk en daardoor ook voor Hezbollah. Hij beweert dat Israël een deel van het gasveld dat volledig in Israel’s territoriale wateren zou liggen aan Libanon heeft gegund om maar tot een overeenkomst te komen. In zijn woede, afgestemd op de verkiezingssfeer, beschuldigde hij Lapid van ‘verraad van het vaderland.’  

Mocht Netanyahu op 1 november de verkiezingen winnen en een regering vormen dan zal hij het akkoord in de prullenbak gooien. Verraad is het niet, maar onder zware Amerikaanse druk heeft Lapid wel een concessie aan Libanon gedaan. ‘Nee’ zeggen tegen president Joe Biden was voor Lapid geen optie. 

De Verenigde Staten hebben er groot politiek en strategisch belang bij om Libanon uit de put van zijn economische en politieke crisis te halen. Gas uit de zee dat, evenals het Israëlische gas, via pijpleidingen naar Europa kan worden geëxporteerd is een financiële zege voor Libanon.

En wat is dan Israel’s winst? Behalve miljarden dollars voor de schatkist is het belangrijker dat Hezbollah lijkt te zijn geneutraliseerd. Voorlopig in ieder geval. Hezbollah zal zich moeten onthouden van agressie  tegen Israel’s gaswinning in de zee.  

Voordat de Amerikaanse bemiddelaar zijn inspanningen kon afronden hield Israël rekening met het uitbreken van vijandelijkheden aan de noordelijke grens met Hezbollah.

vijandelijkheden verijdeld

Indien het bereikte gasakkoord tussen Israël en Libanon (Hezbollah) stand houdt, zou dat kunnen betekenen dat – voorlopig althans – het uitbreken van vijandelijkheden tussen Israël en Hezbollah is verijdeld. Misschien zelfs voor langere tijd. En dat is goed nieuws.

De organisatie van Nasrallah beschikt volgens Israëlische schattingen over tienduizenden raketten, waaronder zware raketten uit Iran die de arsenalen van Hezbollah bereikten.

De TV-beelden uit Oekraïne laten deze dagen het verlies in mensenlevens en de materiële schade zien van raketaanvallen. Een schrikbeeld voor Israël dat tijdens de Libanese oorlog in 2006 langdurig door Hezbollah raketten vanuit Zuid-Libanon werd bestookt.

Het is goed – en ik hoop dat ik gelijk heb – dat de overeenkomst tussen Israël en Libanon, Israël behoedt voor een nieuwe raket regen uit de grote arsenalen van Hezbollah, nu en in de toekomst.

Over Salomon Bouman 181 Artikelen
Salomon Bouman studeerde internationale betrekkingen aan Science Po in Parijs en aan de Johns Hopkins University in Baltimore, VS. Hij heeft lang in Israël gewoond en werkte daar 37 jaar als correspondent, onder andere voor NRC-Handelsblad. Zijn zoon en dochter en zijn kleinkinderen wonen nog steeds in Israël. Tegenwoordig schrijft hij columns en boeken. Van zijn hand verschenen Israël tussen hoop en vrees (Amsterdam University Press) en Ontmoeting en misverstand (Amphora Books).

Geef als eerste een reactie

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*