Zoals altijd wanneer er verkiezingen aankomen, woog Joods Nederland de afgelopen weken de mogelijkheden. Het belangrijkste punt daarbij: welke politieke partij is goed voor de Joden? In de loop van de tijd is dat gaan betekenen: hoe doen politieke partijen het als het over Israël, antisemitisme en verschillende religieuze onderwerpen (in precies die volgorde) gaat? Het geven van stemadvies is tegenwoordig heel gewoon, dus waarom geen stemadvies dat belangen van Joden meeweegt?
Het CIDI geeft precies zo’n stemadvies, en dat advies blijkt een verontrustende uitkomst te hebben, : verschillende rechtse partijen die er openlijk voor uitkomen dat ze voor witte suprematie zijn, staan heel positief tegenover Israël en krijgen dus een positieve beoordeling. Sterker nog, deze dialectische twist, resulteert in het gedogen en steunen van partijen die openlijk racistisch zijn (PVV) en zelfs ronduit antisemitisch (FvD).
Op een bedrieglijk neutrale toon laat het CIDI, nogal selectief, de niet aflatende steun van de PVV voor Israël zien. Het CIDI citeert een Joods kamerlid dat het doet voorkomen alsof antisemitisme een islamitisch probleem is en dat stemmen op een partij die vóór het opnemen van vluchtelingen is, de facto betekent dat je bijdraagt aan de ondergang van het Nederlandse jodendom. Geen woord over de racistisch retoriek. Geen woord over het antisemitisme vanuit de witte suprematiebewegingen die op de PVV stemmen. En geen woord over de nauwe banden die de PVV heeft met zijn Franse zusterpartij, die wortels heeft in het antisemitisme. Als je het stemadvies leest, zou je zomaar kunnen denken dat de PVV een goede keuze is voor joden. Terwijl in werkelijkheid het woord antisemitisme niet eens voorkomt in het partijprogramma van de PVV.
Interessanter is de verontschuldigende toon die aangeslagen wordt als het om die andere rechtse (zelfbenoemde) boreale partij gaat, het FvD. Recent blies de partij zichzelf bijna op toen openlijk antisemitische appjes in de openbaarheid kwamen. Maar door het stemadvies wordt dit gezien als louter een ‘zweem van antisemitisme’ in een partij die verder pro-Israël is. Serieus? FvD heeft openlijk geflirt met QAnon en actief bijgedragen aan het salonfähig maken van antisemitisme en klassiek antisemitische stereotypen in de Nederlandse samenleving. Zij drijven, nog meer dan de PVV, op bewegingen die voor witte suprematie zijn. De PVV en de FvD vergeven dat ze openlijk racistisch zijn omdat ze positief ten opzichte van Israël staan is een sterk staaltje tunnelvisie en een misvatting van wie wij als Joden zijn. Joden zijn niet wit, en we worden zeker niet zo gezien door de achterbannen van deze partijen.
Als we het breder bekijken, kun je dan niet beter zeggen dat joden zich actief in moeten zetten tegen antisemitisme, en tegelijk ook tegen alle ander vormen van racisme en discriminatie? Zouden we deze openlijk racistische partijen niet nog beter in de gaten moeten houden? Niet alleen omdat het een morele verantwoordelijkheid is om niet voor racisme te stemmen, maar ook om de illusie door te prikken dat pro-Israël zijn precies hetzelfde betekent als goed voor de Joden, of de misvatting dat je tegelijkertijd racist en pro-joods kunt zijn. Het doet me denken aan het citaat van Martin Niemöller: ‘Eerst kwamen ze voor de socialisten, en ik sprak me niet uit – Omdat ik geen socialist was […] Toen kwamen ze voor mij – en er was niemand meer om voor mij te spreken.’
Als je antisemitisme en racisme in een intersectioneel kader bekijkt, is duidelijk dat beide vormen van onderdrukkende discriminatie hun wortels hebben in het witte superioriteitsdenken. Je kunt niet tegen antisemitisme strijden en racisme oké vinden. Hoe is het dan mogelijk dat Nederlandse Joodse organisaties zich niet eenduidig distantiëren van deze partijen? Ik hoop dat Joodse stemmers dat wel gedaan hebben.
Geef als eerste een reactie