Een van de dingen die me telkens opnieuw opvallen, is hoe stil het nieuws wordt tijdens sjabbat en Jom Tov.
Je hoort werkelijk niets. Dus toen na afloop van Jom Kipoer de melding kwam dat Hamas akkoord zou zijn gegaan met de vrijlating van de gijzelaars, voelde dat als een stap dichter bij het einde van de oorlog.
Ja, ik geef het toe: ik ben een naïeve optimist. Maar juist daarom voel ik me geroepen om iets te zeggen over de periode na de oorlog – het proces dat dan moet beginnen.
Evaluatie is onvermijdelijk
Dat er een grondige evaluatie moet komen, staat buiten kijf. Op sommige fronten is de balans helder:
– Iran is voorlopig lamgelegd.
– Syrië staat op het punt vrede te sluiten met Israël.
– Hezbollah in Libanon is militair – en daardoor ook politiek – uitgeschakeld.
Dat zijn klinkende overwinningen.
Maar er zijn ook grote problemen. De aanval op Qatar was een afgang van Lillehammer-proporties.* Slim was het dan weer wel om snel de pleister eraf te trekken en excuses aan te bieden aan de premier van deze schurkenstaat. Intussen heeft Qatar echter een artikel 5-overeenkomst met de VS ondertekend – dat voorspelt weinig goeds.
*Het Lillehammer-incident was een beruchte mislukte operatie van de Israëlische geheime dienst Mossad in Noorwegen in 1973.
De Gaza-oorlog: moeilijke vragen
Wat de Gaza-oorlog betreft, moet er een uitgebreid, onafhankelijk onderzoek komen. Er moeten eerlijke antwoorden komen op fundamentele vragen:
- Hoe kon het dat we zo verrast werden door de slachtpartij?
- Waarom begon de oorlog zoals ze begon?
- Waarom heeft het zo lang geduurd?
- En hoeveel slachtoffers zijn er nu werkelijk gevallen?
Zonder zo’n rapportage kan niemand dit zwarte hoofdstuk echt afsluiten.
Naschok en noodzaak van openheid
Allereerst verdienen de gijzelaars en hun families – of ze nu wel of niet teruggekeerd zijn – het recht op waarheid.
Daarnaast geldt dat voor het hele land dat twee jaar lang met constante buikpijn heeft rondgelopen over het lot van hun kinderen, echtgenoten, vaders en moeders aan het front.
De naschok van deze oorlog wordt enorm zwaar. Om die goed te kunnen verwerken, is transparantie cruciaal. Waar fouten zijn gemaakt, moeten die openlijk worden toegegeven. Alleen door eerlijk en publiek te zijn, kunnen mensen dit een plek geven.
De waarheid is niet altijd prettig – ze doet vaak pijn. Maar zonder die waarheid blijft de wond open.
Ik ga iets geks zeggen: die openheid is niet alleen van belang voor onszelf.
Natuurlijk zullen we de echte antisemieten nooit overtuigen – en dat hoeft ook niet. Maar onze vrienden in het buitenland hebben ook vragen. Zij verdienen eerlijke en duidelijke informatie. Openheid versterkt vertrouwen.
cover: Talma Joachimsthal
Geef als eerste een reactie