Salzburger Festspiele met smoking en vip-kaart

dansende vrouw in rode jurk voor grote tafel met wit gedrapeerd tafelkleed en veel mensen erachter

Er zijn veel juweliers in Salzburg met enorme collecties antieke juwelen. Je raakt verblind door al dat moois. 

Sinds de jaren zeventig kom ik regelmatig voor zaken in Salzburg. Door de vriendschappen die ontstonden in de loop der jaren, kon ik soms last minute kaarten bemachtigen voor de fameuze Salzburger Festspiele.

Deze ‘feestelijke uitvoeringen’ werden in 1877 voor de eerste keer in Salzburg gehouden, een kleine stad ten zuiden van München net over de grens in Oostenrijk.

Ik ben een klassieke muziek- en operaliefhebber. Een jaar of twintig geleden was ik in gesprek met een klant die me vertelde dat de première die avond zou zijn van Hoffmanns Erzählungen met in de hoofdrol een wereldberoemde Joods-Amerikaanse operazanger en voorzanger Neil Shicoff

Na een telefoontje met de directeur van de Festspiele kon ik een vip-kaart kopen, kaarten die altijd tot het laatste moment worden vastgehouden. Maar het was een première, dat betekent dat je wordt geacht in smoking te komen. 

Mijn relatie belde een smoking verhuurbedrijf of ik langs kon komen. Het was 17.55 uur. Ik moest om zes uur bij het verhuurbedrijf  zijn. Het was die julidag 32 graden, bloedheet. Ik deed mijn collectie in de safe van de juwelier en begon te rennen. Buiten adem kwam ik helemaal bezweet aan. Hebben jullie een douche hier? Nee, dit is geen badhuis. 

We zullen u wat handdoeken geven en een wasbak, dan kunt u zich een beetje verfrissen, dan nemen we uw maat op en zullen zien wat we voor u kunnen doen. Er moest geknipt worden, de pantalon was veel te lang. 

Alles was in orde

Overhemd, colbert, schoenen, sokken, alles was verder in orde. Ik liet mijn kleren daar achter en als een gentleman liep ik een half uur later de winkel uit. Ik had nog een uur. Ik hoefde me niet meer te haasten. Ik liep naar de avondkassa om mijn kaart af te halen. 

Daarna naar de Goldener Hirsch. Een monumentaal klein hotel met een beroemde bar. Daar ging ik aan ’t bier. Ik kwam in gesprek met de Japanse ambassadeur en zijn echtgenote. We dronken samen champagne, daarna werd ik uitgenodigd in hun fiaker (koets) die ons om de hoek naar de hoofdingang van het Grosses Festspielhaus bracht.

Ik had een fantastische avond.

Wereldpremière Giuseppe Verdi

Een andere keer bleek er een wereldpremière te zijn van een aktedeel uit een opera van Giuseppe Verdi die men aantal maanden daarvoor had ontdekt.

In die tijd had ik een fake perskaart. Met mijn perskaart ging ik naar de kassa. ‘Meneer, er kan nog geen muis meer bij in het Theater. Het is dus helemaal vol. Ik droop af. 

Voor het Festspielhaus stonden tientallen mensen voor de ingang met een bordje om hun hals met daarop Ich suche Karte. Oh nee, dacht ik, ik zie mijzelf niet zo rondlopen om een kaart te kunnen bemachtigen. Met mijn staart tussen mijn benen liep ik naar de garage om Salzburg te verlaten. 

Bij de ingang van de immense parking bij het Festspielhaus komt er een man op mij af met een ‘Ik zag dat u graag een kaartje wou hebben voor de opera voor vanavond.’ 

Ik kijk die man aan met een grote glimlach op mijn gezicht. Ja, ik zoek een kaart. Ik heb twee goede plaatsen, maar u moet ze beide nemen, door omstandigheden ben ik vanavond verhinderd.

U krijgt ze tegen mijn kostprijs van vijfhonderd mark per kaart. Ik trok duizend mark uit mijn zak en bedankte de man hartelijk. 

Vloedgolf

De menigte voor het Festspielhaus zag dat ik kaartjes had gekocht. Zij kwamen als ware het een vloedgolf op me afrennen. Ik wil een kaart, ik wil een kaart. Er stonden misschien vijftig man om mij heen. Ik heb één kaart ter beschikking die kost vijfhonderd mark. Bijna iedereen droop af. 

Eén man bleef staan. Hoeveel wilt u verdienen aan die kaart? Wat bedoelt u? Ik handel toch niet in kaartjes! U krijgt die kaart tegen mijn kostprijs. 

Ik krijg het geld en hij het kaartje. Hij stelde zich voor. Hij was architect in München. Zijn hobby was Verdi. Hij kende alle teksten van alle Verdi opera’s uit zijn hoofd. Hij was tot tranen toe geroerd dat hij de wereldprimeur kon meemaken van de uitvoering van deze enkele maanden daarvoor ontdekte partituur.

We genoten van een prachtige voorstelling.

Voor de muziekliefhebber zijn de Salzburger Festspiele het Walhalla op muziekgebied. Voor de traditionele Joden is er een Chabadsjoel waar je koosjer kan eten.

Ook voor de niet muziekliefhebber is Salzburg een stad die zeer zeker de moeite waard is om bezocht te worden.



cover: Jedermann 2015 © Salzburger Festspiele

Over Ephraïm Goldstoff 88 Artikelen
Ephraïm Goldstoff (1949) groeide op in de oude Joodse Plantagebuurt tegenover Artis. Na het Maimonides volgde hij verschillende opleidingen in de diamantwereld. Goldstoff vervult vele bestuurlijke functies onder meer voor Bnei Akiwa, Oost-Joods Verbond, OSE (Organisation Secours aux Enfants), Young Leadership CIA, The Feuerstein Institute (Jerusalem). Hij is bestuurslid van Maccabi tennis en van de RAS (Rav Aron Schuster Synagoge) en de Stichting Eerherstel Joodse Begraafplaats Zeeburg. Goldstoff is voorzitter Stichting Naleving Washington Principles, raadslid NIHS, lid ledenraad Joods Maatschappelijk Werk, voorzitter Stichting Dutch Friends of The Feuerstein Institute. Ephraïm Goldstoff is zelfstandig ondernemer in oude en antieke juwelen en edelstenen. Nog steeds werkzaam en kantoorhoudend in de Diamantbeurs.

Geef als eerste een reactie

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*