Lieve dochters, Plots wist ik: het is klaar
Ik was vanavond onderweg naar mijn plekje bij de oude vuurtoren. Ik had jullie in bed gelegd, papa las nog een verhaaltje voor en ik stampte stevig door. Zo schakel ik. Van moeder naar artiest, van huishoudster naar minnares. Ik stiefel door als een bezetene tot ik het zweet voel op mijn voorhoofd en buiten adem ben. De metalen constructie staat aan het eind van een smal dijkje en kijkt uit over het spiegelgladde IJsselmeer. … [Lees verder]