Een van topics in de sjoels in New York die de laatste jaren niet worden besproken is de Amerikaanse politiek. Want het brengt spanning met zich mee in het democratisch georiënteerde New York.
Zonder me te willen mengen in de discussies was het wel Trump die wat betreft Israël zijn beloftes is nagekomen. Zo is in zijn vorige termijn de ambassade teruggegaan naar Jeroesjalajim en is het ook als hoofdstad van Israël erkend.
Dit wordt in iedere sjoel onderkend, maar om op Trump te stemmen gaat wel heel erg ver in het democratische New York.
Vanochtend tijdens het ontbijt na het dawwenen merkte ik de spanning in sjoel.
Men was opgelucht dat Harris had gezegd tijdens de conventie dat ze altijd Israël zal helpen met het recht op zelfverdediging, de meesten waren opgetogen, maar er waren ook een paar die het niet beviel want: “Het is geen onvoorwaardelijke liefde.” En een ander roept: “Ze noemt zich in ieder geval geen zionist zoals Biden.“
Verschil Harris en Trump
Een wat oudere man luistert toe en plots opent hij zijn mond: “Ik heb altijd op de Democraten gestemd, maar na gisteravond (red.: de acceptatiespeech van Kamala Harris) wist ik het zeker, dit jaar niet.” Hij licht toe: “Het verschil tussen Harris en Trump is dat Harris Israël het recht geeft om zichzelf te verdedigen, terwijl Trump ons het recht geeft een oorlog te winnen.”
Iedereen was even stil. Hij concludeert: “Ikzelf heb nog nooit op een Republikein gestemd laat staan op Trump, maar voor Israël kan ik niet anders”
Dit zijn de discussies die je de komende maanden in sjoel vaker gaat horen.
cover: Talma Joachimsthal
Jair, twee vragen die ik jou als voormalig politicus graag stel: bestaat er in het politieke domein zoiets als onvoorwaardelijke liefde? En mocht dat al het geval zijn, zou dat dan ook wenselijk zijn?
Ik hoop van harte dat bij jou in sjoel deze twee relevante vragen ook aan de orde zijn gekomen of in de aanloop naar 5 november nog zullen komen.