Is er een Palestijn die Netanyahu meer vreest dan alle levende en dode Palestijnse leiders bij elkaar? Ja, die is er.
Zijn naam is Marwan Barghouti. Hij zit wegens het aanzetten tot moord op Palestijnse collaborateurs een lange gevangenisstraf uit. Zijn mogelijke vrijlating in ruil voor Israëlische gijzelaars is een hoofdpijndossier voor de regering Netanyahu.
Want deze Palestijn heeft de status van een Palestijnse Mandela die zijn volk naar onafhankelijkheid kan leiden, naar een Palestijnse staat dus naast Israël.
Yahya Shinwar, de Hamasleider in de tunnels onder Gaza, beloofde toen hij zelf de Israelische gevangenis verliet, er alles aan te doen om Barghouti en andere Palestijnse gevangenen te bevrijden.
Olmert en Barghouti
Voordat Benjamin Netanyahu premier werd, bezocht premier Ehud Olmert vaak de gevangenis om met Marwan Barghouti over een vredesregeling te spreken.
Betty Lahat ex-commandant van de veiligheidsgevangenis heeft onlangs bevestigd dat Olmert werd vergezeld door Zippi Livni, minister van buitenlandse zaken. Zij voerden lange gesprekken met deze Palestijn.
Olmert struikelde in 2008 over een grote corruptiezaak. Dat was het einde van een mogelijke vredesdoorbraak waarin Marwan Barghouti een leidende Palestijnse rol zou spelen.
Palestijnse erkenning van Israël
Ami Ayalon, ex-hoofd van de binnenlandse veiligheidsdienst Shin-Bet, noemde deze week in een vraaggesprek met Haaretz Marwan Barghouti als de enige Palestijnse leider die de Palestijnen kan leiden naar Palestijnse afscheiding van Israël, naar een Palestijnse staat naast Israël.
Dat Ayalon de schijnwerper op hem richt, is niet zo verwonderlijk omdat Barghouti voor en na zijn veroordeling voor erkenning van Israël was – naast een Palestijnse staat – en aan dat idee in de gevangenis bleef vasthouden.
Ik weet niet of de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Anthony Blinken tijdens zijn vierde bezoek aan Israël deze week de naam van Marwan Barghouti heeft laten vallen.
Ik kan me goed voorstellen dat hij in het vizier van de Amerikaanse diplomatie ligt. Want Blinken blijft uit de mond van president Joe Biden herhalen dat uit de oorlog een Palestijnse staat naast Israël moet worden gebaard. En dan is Marwan Barghouti misschien wel de man die de Palestijnse kar met Amerikaanse wielen over Netanyahu’s weerstand naar Palestijnse vrijheid kan trekken.
Allesomvattende vredesregeling
Terwijl de oorlog in Gaza nog woedt en de humanitaire situatie daar voor de Palestijnse bevolking rampzalig is, geven de Amerikanen de hoop niet op alsnog een allesomvattende vredesregeling op te tuigen.
Het idee dat Blinken in zijn aktetas heeft omvat diplomatieke betrekkingen tussen Israël en Saoedi-Arabië tegen het einde van de Israelische oorlogshandelingen in Gaza als begin van een diplomatiek proces dat de weg moet vrijmaken naar een Palestijnse staat.
Is Netanyahu te verleiden om voor het diplomatiek binnenhalen van Saoedi-Arabië zijn anti-Palestijnse ambitie op te geven en de realiteit eindelijk te omhelzen?
De oorlog houdt voorlopig Netanyahu in leven.
Maar het wordt met de dag duidelijker dat de Israëli’s hem niet langer vertrouwen. Opiniepeilingen zijn voor hem nu een politiek doodvonnis.
Netanyahu beloofde in het begin van de oorlog na 7 oktober ‘wij zullen winnen.’ Ik denk dat hij die zege wel kan vergeten en Israël nog lange tijd met Hamas zal moeten worstelen als Israël daarvoor de tijd heeft en krijgt.
De duur van het conflict met Hamas bepaalt ook het toenemend aantal gesneuvelde Israelische soldaten. Volgens de laatste cijfers zijn 180 soldaten in Gaza gedood en naar schatting meer dan zesduizend gewond. Het aanhoudende drama van de gijzelaars en de uitzichtloosheid van de gevechtshandelingen heeft een uitputtend effect op de Israelische bevolking.
Dreigende oorlog met Hezbollah
En krijgt Netanyahu nog politieke zuurstof als er een grote oorlog met Hezbollah uitbreekt?
Deze week zijn de Israëli’s gewaarschuwd dat een oorlog met Hezbollah duizenden slachtoffers kan maken onder de burgerbevolking. Ziekenhuizen hebben de opdracht gekregen zich op een oorlog voor te bereiden en bedden vrij te maken.
Het is een verstandige voorzorgsmaatregel, want raketten uit het arsenaal van Hezbollah zijn groter, zwaarder en hebben een groter bereik dan de raketten die Hamas op Israël afvuurt.
Een staakt-het-vuren in Gaza is voor zover ik weet een voorwaarde van Hezbollah-leider Nasrallah om de vijandelijkheden met Israël in te stoppen.
Realiteiten
Marwan Barghouti zit nog in de gevangenis, de oorlog in Gaza en vijandelijkheden tussen Israël en Hezbollah gaan door. Netanyahu zit nog op de emotie van de oorlog in het zadel en de Amerikaanse vredesplannen geweven om die realiteiten geven hoop. Meer niet.
cover illustratie Françoise Nick
Naar mijn opvatting moet er geen palestijnse staat komen. Een betrekkelijke vrede is mogelijk door uitbouw van de Abraham accoorden, zodat Iran wordt geisoleerd. Maar een palestijnse staat wordt een nieuw nest van terroristen en zal Iran versterken. Niet doen.
Een onoverkomelijk probleem is dat alle leiders en de grote meerderheid van de Palestijnen geen tweestatenoplossing wil. Hun voorkeur heeft het om Israël met terreur te vernietigen.