Kinderen kunnen zeggen: “de Joodse president van Oekraïne Zelensky heeft de pik op Israël”.
Als het even kan geselt hij Jeruzalem op een onaangename, arrogante wijze. Zonder rekening te houden met Israëls kwetsbare positie in het Midden Oosten. Hij is als jood en Oekraïense nationalist diep teleurgesteld over de weigering van Israël zijn strijdkrachten uit te rusten met onder meer het Iron Dome antiraketsysteem. Alsof hij daarmee denkt de oorlog te kunnen winnen van Rusland.
Een diplomaat uit de school van Zelensky kon zich niet inhouden en zei dat Israel rijke Joodse oligarchen wel met open armen ontvangt, maar vluchtelingen die niet Joods zijn of niet kunnen aantonen dat zij tot het uitverkoren volk behoren, slecht behandeld. Lange wachttijden, beledigingen, uitzichtloosheid is door toedoen van het ministerie van binnenlandse zaken hun lot. Geen voorkeursbehandeling. Nee, gewoon in de lange rij voor zekerheid.
Oekraïne krijgt geen hightech wapens van Israël omdat Jeruzalem rekening moet houden met de Russische militaire aanwezigheid in Syrië. Israël heeft Rusland ook nodig om Iraanse doelen in Syrië te kunnen aanvallen. Maar daar heeft Zelensky geen boodschap aan.
Het Westen maakt Zelensky wijs dat hij de oorlog tegen Rusland kan winnen en die wijsheid praat hij na. Hij verheugt zich in de snelle toetreding van Zweden en Finland tot de NAVO als een verdere versterking van een afschrikwekkende militaire macht.
Maar waarom niet even kritisch denken? Zoals bekend valt Oekraïne niet onder artikel vijf van het handvest van de NAVO. Dat wil zeggen dat NAVO-landen geen enkele verplichting hebben om met Oekraïne tegen Rusland te vechten. De uitbreiding van de NAVO en het voorstel de interventiemacht tot 400.000 man uit te breiden, helpt Zelensky niet. Geen NAVO-land zal zijn handen aan Oekraïne branden. En dus moet Oekraïne, weliswaar met financiële steun van het Westen en het in ontvangst nemen van Westerse wapens, goede wapens, het zelf uitvechten.
Winnen? Dat is de droom van Volo Zelensky en de hoop van de Amerikaanse president Joe Biden. Ik vrees dat het een droom blijft, dat Oekraïne onder het Russisch geweld zal bezwijken en op den duur weer onder Russische invloedssfeer komt.
Het is verstandig van Israël zoveel mogelijk buiten dit verschrikkelijke, onnodige conflict te blijven.
Waarom onnodig? Of wordt bedoeld dat elke oorlog onnodig is?
Shalom.Ik bedoel dat die oorlog niet nodig zou zijn geweest indien de VS meer inzicht zou hebben in de Russische psyche en geschiedenis, een overbodige oorlog dus naar mijn mening.
Vrees dat het nog ingewikkelder is: Graham E. Fuller, een “former Vice Chair of the National Intelligence Council at CIA with responsibility for global intelligence estimates”, zie link
https://grahamefuller.com/some-hard-thoughts-about-post-ukraine/
Wat val je me tegen Salomon, wat stel je me teleur. Hoe kun je spreken van een “onnodige oorlog tussen Oekraïne en Rusland”, hoe krijg je het uit je pen? Het beoordelen van de Russische agressie en de Oekraïense en Navo-reactie daarop heeft niets te maken met het feit dat Zelensky Jood is en even weinig met het Israëlische beleid. We hebben te maken met naakte agressie van een fascistisch bewind tegen een staat die al dertig jaar onafhankelijk is en die vrijwillig zijn kernwapens heeft opgegeven. Deze agressie mag alleen eindigen in een volledige nederlaag voor Rusland, hoezo weet je zo zeker dat dit uitgesloten is? De ‘droom’ van Zelensky en ‘hoop’ van Biden?
De reactie van Israël komt pas op de tweede plaats. Ik vind die fantasieloos en beschamend. Israël moet ‘rekening houden met de Russische aanwezigheid in Syrië’. Bedenk eens wat beters. Ook Israël heeft er immers alle belang bij dat Rusland op de knieën wordt gedwongen.
Geachte Redactie,
Persoonlijk geef ik Israël gelijk dat ze zich niet bemoeien met het conflict tussen Oekraïne en Rusland. Door de eeuwen heen is Israël met geweld bestookt en opgebouwd hebben ze noodgedwongen een leger die tegen alle geweld van deze wereld zich weet te keren.Als amateur geschiedschrijver weet ik nu al dat deze grensoorlog tussen Oekraïne en Rusland eindigt in een drama zonder weerga en dit omdat geen van de strijdende partijen bereid is om met elkaar aan tafel te gaan zitten om tot een voor beide landen gunstige overeenkomst te komen ter beëindiging van het conflict.