Wint de wetenschap of de great reset van stellige breinen?

Overdenkingen na de pandemie

Logo Vrijdenkers beeld Françoise Nick
beeld: Françoise Nick

Het ziet er hoopvol uit voor de wereld. Nou ja, in ieder geval voor Nederland. We zijn aan het versoepelen. Het normale leven lijkt terug te komen. Voor mij is dat helaas slechts deels het geval. Mijn soort gasten reist nog niet (voor de onbekende lezers, ik run een shared home hotel). Maar goed, er heerst eindelijk een beetje een sentiment van this too shall pass. Of worden we in een kat-en-muisspel gehouden en wordt onze hoop en menselijke waardigheid op termijn weer afgebroken?

De versoepelingen brengen meer vragen met zich mee dan antwoorden. Vallen we terug? Zal mijn instinct gelijk krijgen en zal 2023 pas het jaar worden waarin we echt weer terug van weggeweest zullen zijn? En dan: al die mensen die hardnekkig geloven in the great reset, chips in mensenlichamen gekoppeld aan 5G-netwerken, grip van wereldwijde overheden op onze vrijheden, oorlog met China, of weet ik het allemaal. Wat gaat er met hen gebeuren? Hoe zullen ze hierna omgaan met hun waanbeelden als het inderdaad waanbeelden blijken te zijn? 

Begrijp me niet verkeerd. Kritisch nadenken, is uitstekend en al helemaal in zo’n absurde situatie van de afgelopen jaren. Te beginnen bij een jaartal, namelijk 2020, waarin een virusuitbraak bijna als een bewuste aanval kan aanvoelen. Beleid en informatie ondervragen, is eveneens uitstekend. Maar wanneer het ondervragende denken omslaat in absolute stelligheid komen we met al die menselijke processors en collectieve samentrekkingen (om niet het woord gemeenschap te gebruiken) in dezelfde staat als de ultraorthodoxie.

foute praktijken rond dierenhandel

Wat gaan al die stellige breinen doen als blijkt dat er echt niks anders achter de pandemie zit dan menselijkheid en foute praktijken rondom dierenhandel? Wat gaan die stellige breinen doen als blijkt dat er inderdaad sprake is van een great reset, alleen dan in de vorm van gekozen vooruitgang, onderbouwd aan de hand van nieuw verkregen medische of agrarische wetenschap (of andere). Wat gaat er met die stellige breinen gebeuren als hun wereldbeeld bijna even duister blijkt te zijn als dat van racisten? Ik vind dat interessant. Volgt er dissociatie in die stellige breinen? Kortsluiting? Nieuwe samenvoegingen van theorieën? Gaan ze emoties van schaamte voelen? Opluchting? Vreugde? Woede? Spijt? Komt er lucht bij, of blijven ze erin zitten, eventueel met gelijkgestemden? Worden ze ‘conservatief-wappie’? Of vinden ze een ander progressief terrein voor expressie van hun stellige breinen?

Ik heb de antwoorden niet, behalve dat ik hieraan durf toe te voegen: zie hier in de ‘situatie wappie’ hoezeer de ‘situatie ultraorthodox’ niet klopt. Om deze gedachte nog eens een duw te geven: stel je voor dat de wappiebreinen over vijf eeuwen nog altijd gaan vasthouden aan hun stelligheid? Stel je een wereld voor waarin virussen niet meer voorkomen, omdat die door de wetenschap twee eeuwen terug volledig ontmanteld zijn. Ik noem maar even een imaginaire dwarsstraat. Hoe onmenselijk en zelfs alien zouden die stellige breinen dan zijn? 

Stel je ook nog eens voor dat ze zich vast zouden houden aan regeltjes die totaal niet meer relevant zouden zijn en die humaniteit in de weg zouden zitten? Stel je bovendien eens voor dat ze vele vormen van dwang zouden blijven cultiveren in een wereld waarin anderen eindelijk gemiddeld genomen meer rust en harmonie met elkaar zouden delen? Stel je eens voor dat ze dat zouden doen onder het mom van: wij kennen de waarheid. Wij hebben gelijk. Ons wappieopperhoofd weet het beter dan de rest van de wereld. Oh, wat is dit pijnlijk.

ecosysteem des levens

Het is niet aan mij om tegen de wappiebreinen te zeggen dat ze niet stellig mogen zijn. Want zo werkt het in het ecosysteem des levens – wie ben ik? En wie weet hoe mis mijn brein het kan hebben? Maar ik onderken de zwakte van mijn eenlingbrein wel. En nogmaals, wat is dit pijnlijk. Voelbaar, in mijn borst. Want ik zou de stellige breinen toe willen schreeuwen: 

kom, open je ogen. Spreid je armen. Houd je hoofd in de zon. Voel die wind om je lijf. Luister naar de melodie van het leven. Vertrouw op je evenwicht. En vlieg.

Over Dina-Perla Portnaar 17 Artikelen
Dina-Perla is schrijver, spreker, trainer en adviseur. Ze houdt van de combinatie van diep, vrij en kritisch denken en verhalen vertellen over moraal, ethiek en integriteit. De enige constante waar Dina-Perla sterk in gelooft, is menselijkheid, de vrijheid om te kiezen en te delen.