Lieve Wanda,
Terwijl ik je brief las, dacht ik: je besteedt wel erg veel aandacht aan het thema begrafenis, totdat ik het laatste stuk las en stil werd. Ik moest de brief neerleggen. Zometeen meer.
Eerst: je hebt helemaal gelijk als je zegt dat je het tegenwoordig in de kleinste dingen zoekt, zoals een etentje met fijne mensen, of de natuur. Ons vermogen om van zulk soort zaken te genieten en met a sense of wonder naar de wereld te blijven kijken, zorgt ervoor dat we een onderscheid kunnen maken tussen hoofd- en bijzaak.
Ex-Vroom en Ex-Vrij
Briefwisseling tussen twee Joodse vrouwen, de ene afkomstig uit de meest vrome wereld de ander uit een geassimileerd milieu.
Ik las recentelijk iets moois: “gaat het om de reis of om de bestemming?,” vroeg de één. “Het gaat om het gezelschap,” zei de ander. Ik denk dat dit voor de meeste mensen niet zo’n bijzonder stukje tekst is. Mij raakt het heel erg. Hoewel, gezelschap bij een succesvolle bestemming kennen we allemaal wel… Ineens duiken ze op hè? Het gaat om integer gezelschap tijdens een hele reis, inclusief de mindere tijden en oncomfortabele periodes van groei.
Hoewel ik biologisch wat familie heb, ben ik helemaal alleen op de wereld en doe ik het ook helemaal alleen. Hoewel familie? Familie is een groot woord. Dat ben je niet doordat je biologisch aan me verwant bent, maar doordat je er onvoorwaardelijk voor me bent en van me houdt precies zoals ik ben. Ik zou namelijk niet één biologisch familielid zelf hebben uitgekozen. Als het de bedoeling is dat ik er nu iets verhevens over zeg, dan: ze zijn mijn grootste spirituele docenten / lessen. Of iets dergelijks. Terwijl ik dit schrijf, heb ik even geen zin in hoge frequenties en transcendence. Misschien morgen weer.
Alles wat je met fijne mensen kunt delen, geeft je het gevoel dat je leeft, niet wat er werkelijk gebeurt – noch de reis, noch de bestemming.
95% van de zaken deel ik niet en draag of doe ik graag in mijn eentje, omdat de meeste mensen het nou eenmaal niet snappen, of uiteindelijk – zelfs met de beste intenties van de wereld – voor een hoop onnodige ruis in mijn leven kunnen zorgen. Uitgezoomd, ben ik niet het type ‘vriendschappen-verzamelaar’, zodat ik van alles bij iedereen kan halen, mijn PR hoog kan houden en ze er allemaal zullen zijn bij mijn begrafenis. Ik ben het type ‘geschiedenis-veranderaar’, zodat ik kan verdiepen en omdat het het juiste is om te doen. Al moet ik in mijn eentje staan en in mijn eentje begraven worden.
respect voor klokkenluiders
Ik vind het geweldig als ik gelijkgezinden tref, die bijvoorbeeld met integriteit, bewustzijn en diep denken bezig zijn. Zo spreek ik aankomende week met twee integriteit experts over klokkenluiden en cursussen die ze gaan geven. Met beiden heb ik een persoonlijk gesprek gevoerd. Beiden zeiden tegen me: “je komt bijna nooit in dit domein terecht als je geen zaken hebt meegemaakt. Dan denk je er gewoonweg niet aan”. Diep respect voor de klokkenluiders en veranderaars van deze wereld. Ik hoop dat de nieuwe klokkenluiders wetten hen een betere positie gaan geven, want klokkenluiders zijn zo nodig.
Intelligent
Waarom ik jouw brief moest neerleggen Wanda, is omdat ik weet wat het is om na een ziekenhuisopname te herrijzen. Bij dit soort opnames zijn het de details die je bijblijven, zoals jouw scherpte tijdens de eerste nacht en wat je om je heen zag gebeuren. Weet je Wanda? Bij dit soort ziekenhuisopnames ervaar je hoe nietig je bent en hoe intelligent alles in elkaar zit. Ik weet niet hoe ik het anders kan omschrijven dan intelligent. Als er inderdaad al een bron of God zou bestaan, dan zou ik ‘intelligentie’ als de beste naam beschouwen. Er is namelijk zoveel dat onze petten te boven gaat. Ook ervaar je dankbaarheid na dit soort opnames. Een soort reset. Ik weet zeker dat je erover mee kunt praten.
Iedere persoon heeft het vermogen om magie opnieuw te ontdekken
Alles uit mijn brief van deze week klinkt verder niet echt spectaculair voor vroom of vrij en een vrijdenkers dialoog. Dat maakt ook niet uit. Weet je wat er bij me opkomt? Wat ik misschien wel het mooiste vind uit het Jodendom, namelijk de gezegde dat iedere persoon/generatie God voor zichzelf opnieuw moet uitvinden. God of geen God, vroom of vrij, de essentie van de gezegde is mooi, namelijk dat iedere persoon het vermogen heeft om magie opnieuw te ontdekken. A sense of wonder, wat de kleine dingen uit het leven kleur geeft.
Liefs,
Dina-Perla
