In de laatste uren van de Uhren und Schmuck Messe in Basel ruim ik langzaam mijn vitrine op. Een Chinese dame staat voor de stand en vraagt in het Engels: Mag ik nog even binnenkomen, u heeft een mooie collectie. Ik wil u graag mijn kaartje afgeven. Basel, april 1981 Komt u wel eens in Hong Kong? Jazeker mevrouw. Meldt u zich bij mij, het kan belangrijk zijn. De dame verdwijnt en ik maak mijn stand leeg. … [Lees verder]
Sylt, zomer 1995 Op enig moment sta ik moppen te vertellen in een kroeg. Het is op Sylt, het Duitse waddeneiland waar ik zo graag kom. Een man in ons gezelschap vraagt waar ik vandaan kom. Ich bin Holländer, zeg ik. Ik woon aan de Hollandse grens aan de Duitse kant, zegt hij. Ik moet je wat vertellen wat mij is overkomen. Vertel je verhaal. Mijn vrouw en ik deden jarenlang onze boodschappen in Enschede, … [Lees verder]
Had hij maar twee zielen. Niet hoeven kiezen tussen Mokum en mediene. De vrijheid én het religieuze regelsysteem van de Grote Stad. Anderszijds de bourgondische achterlijkheid van het achterland. Hier was sommige kauwgum taboe, daar kon je geen condooms kopen. Geen pretje voor een post-puber. Hij kwam er niet uit. Pas vele jaren later, bijna bejaard, hoorde hij een optie bij Dumbledore, schoolhoofd van Harry Potter’s kostschool Hogwarts: ‘het is niet wat je kan dat … [Lees verder]
Comprecht Izaäks de Vries (1799-1867) was een boer, een beroep dat bij weinig Joden in de boeken staat. serie: Mediene produkten #3 Het huis en de circa tien hectare grond van Comprecht de Vries waren geen volledig eigendom, het betrof een vorm van erfpacht. Maar het bezit leverde hem, te lezen in de plaatselijke belastingkohieren, een aardig inkomen op. Na zijn dood verhuurde zijn weduwe Roosje Cohen (1816-1906) de grond en kon zich zo jarenlang … [Lees verder]
Copyright © 2023 - De Vrijdagavond - Alle rechten voorbehouden | Logo-ontwerp: Françoise Nick