Lernen

Het Jodendom is een traditie van hoop

We staan aan de vooravond van een nieuw jaar. Een nieuw begin, nieuwe kansen. Een jaar vol mogelijkheden. Voor verandering, voor verbetering, voor hoop.  Wanneer Menasseh ben Israel* in de zeventiende eeuw zijn messiaanse overtuigingen publiceert, geeft hij dat boek een opmerkelijke titel: Mikve Israel, Esto es Esperança de Israel. Of in het Nederlands: De hoop van Israël. Die titel ontleende hij aan de profeet Jirmijahoe die uitriep: Bron van hoop voor Jisrael, redder in … [Lees verder]

Nieuws

Het was een bewogen jaar

Het was een bewogen jaar waarin ik best vaak bang was dat mijn gelul over dialoog en verbinding te naïef was geweest al die jaren. Hoezo hoop? Hoezo blijven praten? Hoezo streven naar eenheid? Toch blijf ik het hardnekkig doen. Gewoon omdat ik niet anders kan… Veel mensen dippen de appels in de honing deze dagen. Als altijd. We bidden voor een goed en zoet jaar. Toch is het ook anders dan voorheen. Onzekerder, angstiger… … [Lees verder]

Nieuws

De maand Elul: Rosh Hashana komt eraan

Aan alles merk je dat het nog maar een paar weken duurt voordat Rosh Hashana begint.  De Sefardiem zeggen al de hele maand Selichot (speciale gebeden om vergiffenis te vragen), ’s avonds of voor het ochtendgebed, terwijl de Asjkenaziem pas op de zondag voor Rosh Hashana beginnen.* “Jullie hebben het meer nodig dan wij,” plaag ik mijn Sefardische vriend. Iedere avond stroomt de Kotel vol voor de Selichot. Selichot als begin mooie dagen Op de … [Lees verder]

Nieuws

Vrijdag Vooraf

Boven mijn bureau hangt een briefje met de tekst: “Je krijgt spijt van de dingen die je niet hebt gedaan”.  Naar dat briefje kijk ik even als Aviva Pels haar Rosj Hasjana bijdrage inlevert met de titel: Mijdt Spijt! “Een Jehoede kan charote krijgen”, schrijft ze… ofwel: iemand kan op zijn keuze terugkomen of een vergissing goedmaken. “Maar spijt hoeft men niet te hebben. Dat leidt maar tot somberheid in plaats van tot aktie.” Voor … [Lees verder]