Syriërs toeterend door Utrecht: soms is het hebben van hoop een feestje waard
Het begon zondagochtend met getoeter door mijn Utrechtse straat. Eén reeks is willekeurig, maar reeksen getoeter met tussenpauzes van een half uur, daar is iets aan het gebeuren. Dat geluid ken ik van de Turkse bruiloften vroeger in Zaandam. Om elf uur had ik het nieuws over het vallen van het Syrische regime al gelezen, het was vers, Nederland werd ermee wakker. Toen het getoeter aanhield en grotere vormen aannam, dacht ik ineens: zou het? Vanuit … [Lees verder]