Een doordeweekse werkdag verandert in een nachtmerrie. Als handelaar in oude en antieke juwelen, bezocht ik verschillende juwelierswinkels in de Spiegelstraat in Amsterdam. Na afloop van mijn bezoek liep ik met mijn schoudertas, waarin mijn collectie juwelen zat, terug naar mijn auto die geparkeerd stond op de Prinsengracht. Ik legde mijn tas in de achterbak, schuifelde langs het water naar mijn voorportier en smeet mijn mobieltje naar binnen op de stoel. Het viel op de vloer. Tijdens het instappen hoorde ik een knal. Ik ging zitten en keek in mijn achteruitkijkspiegel. Ik zag slechts een zwart beeld. Ik draaide mijn hoofd om en zag dat de klep van de achterbak omhoog stond. Oh mijn G’d. Mijn collectie!!
Integraalhelmen
Op dat moment zag ik twee figuren op een motorfiets wegscheuren. Ze waren gekleed in zwartleren pakken en hadden beiden zwarte integraalhelmen op. Ik dook in paniek naar de vloer om mijn mobieltje te pakken en belde onmiddellijk 112. “Overval’ gilde ik, op de Prinsengracht tegenover nummer 520. Overvallers in zwartleren motorkleding op een motor ervandoor met een lichtbruine schoudertas vol met juwelen”! Een ogenblik later kwam er toevallig een politiewagen over de Prinsengracht aanrijden. De agenten kregen op dat moment de melding van de overval door. Eén agent sprong uit de auto. Hij bleef bij mij en een andere agent reed met hoge snelheid achter de gangsters aan.
Shock
Ik werd gekalmeerd. Er werd procesverbaal opgemaakt. Ik belde meteen mijn verzekeringsmakelaar om melding te maken van de juwelenroof. Ook mijn Engelse leverancier lichtte ik in. Nog diezelfde middag kreeg ik bezoek op mijn kantoor van verzekeringsexperts die de boeken kwamen controleren. De volgende dag arriveerde er een delegatie van experts uit London. Allen waren zeer tevreden met mijn administratie. Deze was up-to-date. De recherche verzocht mij een lijst met afbeeldingen van de gestolen goederen samen te stellen.
Gentleman-overval
Met veel moeite stelde ik een lijst met foto’s, afbeeldingen en tekeningen samen die ik aan de politie overhandigde. Ik was behoorlijk aangeslagen. Eén van de rechercheurs probeerde me op te beuren met: “.. je hebt een gentleman overval gehad, noch wapens, of klappen gehad, je bent goed verzekerd wat wil je nog meer?” Ervaring in deze ’tak van sport’. “Ik wilde mijn goederen verdedigen”, zei ik. “Wat had je dan willen doen?”, vroeg de agent. “Zet een wapen in mijn rug”, zei ik. “En dan?” “Laten we zeggen, ’handen omhoog’!” Op dat moment maakte ik met de achterkant van mijn armen een draaiende beweging en…had zijn wapen in mijn handen. De agent schrok. “Dát had ik niet verwacht! Wáár heb je dat geleerd?”
Synagogebewaker
“Ik deed jaren geleden een opleiding om synagogen te beschermen”, zei ik. “Gangsters zijn normaliter doodzenuwachtig en halen de trekker over bij de minste beweging, het is een gevaarlijk spel”. “Maar ze verwachten ook mijn reactie niet”, zei ik. “Het ontbreekt je aan ervaring”, werd me duidelijk gemaakt.
Moeizame afwikkeling
Langzaam maar zeker begon ik me beter te voelen. De laatste keer dat ik werd ontboden bij de politie werd ik met het volgende probleem geconfronteerd. De lijst met afbeeldingen lag voor me: “Meneer Goldstoff, u geeft aan dat er een broche is gestolen in de vorm van een vlinder. Dit is de foto (die ik had geknipt uit een veilingcatalogus van Sotheby’s). Wij hebben contact opgenomen met Sotheby’s, maar u heeft deze vlinder daar niet gekocht. Die broche is door een ander persoon gekocht en die heeft hem nog. Kunt u dat verklaren”?
Ik antwoordde: “Kijkt u eens goed wat er bij deze foto staat geschreven: “ZOALS deze vlinder”. Er zijn veel van deze vlinders geproduceerd, ik had een exemplaar in bezit zoals deze, anders zou ik geschreven hebben dat déze vlinder mijn eigendom was.” Hiermee was men overtuigd dat ik de waarheid sprak en kreeg de verzekeringsmaatschappij opdracht mij uit te betalen. Mijn Engelse collega werd binnen een maand uitbetaald door zijn verzekeringsmaatschappij, Lloyds.
Shock 2.0
In onze Nederlandse polissen wordt aangegeven dat wanneer de commissiegever is verzekerd, de schade dan valt onder diens polis. Ongeveer twee jaar na de overval ontving ik een aangetekende brief van Lloyds uit London, met het verzoek om 200.000 gulden te betalen voor de schade van de goederen die ik van mijn collega in commissie had gekregen. Ik schrok me bijna dood. Ik belde onmiddellijk mijn verzekeringsagent: “Wat is hier aan de hand?”
Er werd mij verteld dat er regres* op jou wordt verhaald, met andere woorden: London accepteert jouw polisvoorwaarden niet. In die voorwaarden is opgenomen dat de eigenaar van de juwelen verantwoordelijk is voor zijn goederen. Het oorspronkelijke schadebedrag was inmiddels verhoogd met extra kosten en rente naar dat krankzinnige bedrag.
“Wat moet ik doen?”, vroeg ik mijn agent. “Ga naar Houthoff-advocaten, zij zijn gespecialiseerd in dit soort zaken.” Ik raakte met de firma Houthoff in gesprek en maakte duidelijk dat ik het belachelijk vond dat twee bedrijven voor dezelfde goederen moesten zijn verzekerd. Het zou op een proces aankomen. Ik ontving een soort boekwerk met drieduzend names waaruit Lloyds bestaat, tegen hen moest ik procederen.
Engeltje landt op schouder
Jaren later heb ik een stand op een grote juwelenbeurs in Hong Kong. Ik doe daar een drankje met een man uit Londen die ik eerder had ontmoet. “Ik ben je naam vergeten”. Hij stelde zich nogmaals voor, ook hij wist mijn naam niet meer. “Ephraim”, zei ik .” Ephraim uit Amsterdam? Eigenaar van Gemgold?” “Ja”, bevestigde ik. “Ik ben CEO van Lloyds, speelt er niet iets tussen ons?”
“Ja”, zei ik. “Bel onmiddellijk je advocaat en vraag om een eindafrekening en vertel hem dat wij de zaak onderling hebben geregeld”. Wat een mazzel.
“Doe mij een bod dan regelen we de zaak.” “Wat voor een bod vind jij acceptabel?” Hij antwoordde lachend: “Wat dacht je van een derde van de oorspronkelijke prijs, zonder penalty en rente?” Ik gaf hem meteen een “Mazzel en Brooche”, mijn akkoord. Ik belde meteen mijn agent. “Ik heb toch nog ruimte in mijn polis van 30.000 gulden na die overval?”, vroeg ik. Dat werd bevestigd. “Dan stuur ik je nu de eindafrekening van het regres van Lloyds.” De zaak was geregeld. De enige schade was de rekening van de advocaat, die ik met vreugde betaalde.
Ik had weer eens engeltje op mijn schouder.
*Juridische term voor schadeloosstelling
illustraties ut de collectie van de auteur
Geef als eerste een reactie