‘Ik ben er zeker van dat de Israeli’s er op uit zijn de Palestijnen uit de westelijke oever van de Jordaan te verdrijven en dat gebied te annexeren.’
In 1969 tekende ik deze woorden op uit de mond van de zeventig jarige Aref-el-Aref, een aristocratisch aandoende historicus en oud-burgemeester van Jeruzalem ten tijde van de Jordaans bezetting van de westelijke Jordaan-oever.
Op zijn bureau in zijn woning in Ramallah lag het boek Israel’s fight for survival. Zijn voorspelling zal wegens de internationale machtsverhoudingen niet uitkomen, alhoewel er in de ultra-rechtse regering van Benjamin Netanyahoe messiaanse ministers zitten die wel via de achterdeur aansturen op inlijving van Judea en Samaria. het door God aan Mozes beloofde land.
Palestijnse kwestie
In het begin van het massale protest tegen de juridische revolutie zag het naar uit dat de Palestijnse kwestie er buiten stond. De organisatoren keerden zich tegen het laten wapperen van de Palestijnse vlaggen en keerden zich ook tegen deelname van Israëlische Arabieren aan de demonstraties.
Escalerende Palestijnse en kolonistenterreur in bezet gebied heeft de Palestijnse kwestie nationaal en internationaal weer op de voorgrond gebracht. Er vielen daarbij gewonden en doden en een Palestijns dorp werd in brand gestoken uit wraak voor de moord op twee Israeli’s.
De regeringscoalitie werkt aan een wetsvoorstel om de doodstraf in te voeren voor Palestijnse terroristen die Israeli’s doden. De rechtstreekse familie van deze terroristen zullen het land worden uitgezet. Naar Jordanië denk ik. Het invoeren van de doodstraf is een wanhoopsdaad. Het is een bekend recept voor martelaarschap dat terreur juist aanmoedigt. Bovendien zit er een halachisch aspect aan. Ultra-orthodoxe joden zijn om religieuze redenen gekant tegen het invoeren van de galg. In Israel geldt de doodstraf tot nu toe uitsluitend voor nazi-oorlogsmisdadigers. Adolf Eichmann werd in 1962 in Israël ter dood veroordeeld en geëxecuteerd. Zijn as werd over de zee uitgestrooid.
Juridische revolutie
Ondertussen houdt het protest aan tegen de juridische revolutie die het Hooggerechtshof verlamt.
Het zou te ver voeren in deze column alle vormen van protest te benoemen. Ik volsta met te melden dat ex-generaals, oud-hoofden van de Mossad en Shin-Beth, oud-premiers en hoge rechters waarschuwen voor de moord op de democratie. Piloten van de Israelische luchtmacht en soldaten uit de beroemde hightech eenheid 882 hebben zich solidair verklaard met de doelstellingen van de demonstraties.
Woensdag 1 maart werd door de organisatoren uitgeroepen tot een dag van landelijk protest. Wegen werden geblokkeerd door demonstranten.
Israel zit in een diepe identiteitscrisis die vreet aan de ruggengraat van de Joodse staat. Juridische chaos, anarchie, en onoverbrugbare ideologische tegenstellingen tussen rechts en links scheppen een binnenlands explosief klimaat.
Derde intifada?
Zal Israel de handen weer ineen slaan als de spanningen op Judea en Samaria tot een derde intifada lijden? Kan het bezettingsleger de terreur van kolonisten en Palestijnen beteugelen?
Vragen die ik stel om de ernst van de situatie te omschrijven.
Helaas, voor een buitenstaander ofwel een niet – insider, is het artikel van de heer Bouman niet erg verhelderend. Fundamentele zaken, zoals een wettige regering, die door vrije verkiezingen tot stand is gekomen worden niet benadrukt, terwijl op gewone taken als wetgeving een verkeerd accent wordt gelegd door te spreken van “juridische revolutie”. En niet komt bij dit laatste aan de orde of de rechterlijke macht door voorgaande regeringen niet teveel bevoegheden heeft gekregen. En al helemaal niet dat het juridisch systeem vanwege de Britse mandaat”bezetting” niet op orde was.
Misschien kan meer benadrukt worden dat vrije verkiezingen borg staan voor democratie. Een volgende, zgn linkse regering, kan onwelgevallige zaken weer terugdraaien.
De gekozen bewoordingen leiden m.i. ook tot verkeerde interpretaties, zoals bij de “voorspelling” van een oud burgemeester van Jeruzalem, want het zijn niet internationale machtsverhoudingen, die de beslissende rol spelen, maar het is het intrinsieke gevoel voor rechtvaardigheid dat de doorslag geeft.
Dat Israël hierop het patent heeft wordt i.h.a. en internationaal veel te weinig onderkend.
Besef hiervan stelt bijvoorbeeld de term “bezettingsleger” in een ander daglicht. Maar, zeker in Nederlandse ogen, geeft deze term een verwarrende, edoch verkeerde voorstelling van zaken.
San de Heer Bouman. Vamuit het protesterende publiek bier worst eel gegelijk disproven over het feet dat het te betreuren is dat de Arabische bevolking in Israel Nieuwe meedoet Alan de demonstrated hier Voor even wetgeving, die Al’s die er doorkomt ok hun zeker zeal benadelen. Aan Xenia, kleptocracy midtown wat me schrijft en fest is dat heel veil Israelisch van Allen gezinten, links, centrum en rechts, modern religious of nineteen, samen hiertegen protseteren, ok vanavond na Shabbat
Een van de problemen is de godsdiest. Joden, christenen en moslims spreken nogal eens over het Heilige land.Dit aspect buiten beschouwing laten heeft wellicht zijn redenen.In de novelle “De staat Palestina uitgeroepen 14 mei 2048” maken de twee auteurs duidelijk dat om tot een rechtvaardige vrede te komen de drie genoemde godsdiensten een doorslaggevende rol kunnen spelen.