Geïnitieerd door Vered Raz en gesteund door de stichting GazEl4Peace en Stichting Rainbow, brengt een bijzondere tentoonstelling met kindertekeningen uit Gaza en Israël hoop en inspiratie.
Dit is wat Yossi Tzabari, die je misschien herinnert van zijn spoken-word en stand-up optreden voor de families van de gijzelaars, schreef over deze tekening:
Temidden van een moeilijke tijd, waarin sirenes de nachten onderbreken en raketten in de buurt van huizen vallen, wanneer het hart sneller klopt dan elk alarm – zit ik en teken.
Dit is geen gewone tekening, maar een poging om adem te halen.
Terwijl angst het huis omhult, als papa stil is en mama steeds het nieuws controleert, als kleine broertjes en zusjes niet begrijpen waarom we het huis niet uit mogen – teken ik een bloem.
Eigenlijk twee: één, groot, vol bloemblaadjes, bijna glimlachend met vriendelijke ogen.
De andere helt iets opzij, zwevend erboven.
Tussen hen zijn kleurrijke lijnen en kleine hartjes – misschien is het hoop? Verlangen?
Misschien is het gewoon wat eruit kwam zonder na te denken.
Onderaan de tekening, bij de wortels, staan kleine figuurtjes – een gezin.
Niet perfect getekend, maar we houden allemaal elkaars hand vast.
Misschien is dat wat ik het liefst wil – dat we bij elkaar blijven.
Niet bang zijn.
Dat papa niet naar de reservisten hoeft.
Dat mama niet in paniek raakt bij elk voorbijrijdend motorfietsje.
Deze tekening is als een fluistering – geen woede, maar een verzoek.
Geen wraak, maar een omhelzing.
Het negeert de werkelijkheid niet – het probeert ermee te spreken. Niet met een raket – met kleuren.
Niet met een schreeuw – met de zachte lijn van een hart.
In een wereld die ons alleen laat zien via beelden van de Iron Dome of rookpluimen, probeer ik iets anders te tekenen: het kind in mij.
Het kind dat nog steeds wil spelen, zonder angst wil slapen, wil lachen zonder eerst te kijken of er een schuilkelder in de buurt is.
Dit is een tekening van een kind dat zich machteloos voelt – maar tekent.
Dat bang is – maar toch gelooft.
Een tekening die fluistert: ik ben er nog.
En ik wil gewoon leven.
Yossi Tzabari is een queer Mizrachi kunstenaar en acteur, een van de toonaangevende stemmen in de Israëlische protestcultuur.
Je kunt de tentoonstelling Shaping a Hopeful Future bezoeken tot en met 22 juni tussen 10:00 en 17:30 in de OBA de Hallen, Amsterdam.
En je bent van harte welkom bij de opening op zondag 8 juni om 16:30.
RSVP: https://www.ticketkantoor.nl/shop/hope
“Terwijl het Midden-Oosten in vlammen lijkt op te gaan, terwijl corrupte politici hun volkeren opofferen op het altaar van hun eigen overleving en hebzucht…Eigenlijk toch vreemd dat de religieuze leiders van jodendom, christendom en islam buiten schot worden gehouden, alsof in dit weerzinwekkend conflict de religie er niet toe doet. Persoonlijk vind ik dat diep en diep beschamend. Zolang de religieuze leiders van jodendom, christendom en islam weigeren gezamenlijk in actie te komen voor een rechtvaardige vrede voor alle betrokkenen, komt daar nooit vrede. Waarom maken de religieuze leiders van jodendom, christendom en islam geen mooie tekeningen die ons laten zien dat een rechtvaardige vrede voor alle betrokkenen wel degelijk mogelijk is. Of hebben deze religieuze leiders het te druk met hun handen te wassen met de mooie woorden: ik vind/wij vinden geen schuld in onszelf. De Staat Palestina uitgeroepen 14 mei 2048 door Binjamin Shalom en Mohammed Salaam; uitgeverij Gopher. http://www.gopher.nl