Op 4 maart 2025 publiceerde De Volkskrant een bijdrage van vijf PvdA’ers: Tjeerd Ritmeester, Keren Hirsch, Hanna Luden, Carolien Diepeveen en Louis Plas.
In die bijdrage klonk stevige kritiek op de rol die de PvdA-GL fractie nu speelt bij het Israël Palestina conflict. De inzending ervan was onder het motto: De Blinde Vlek van GroenLinks – PvdA. VK maakte hiervan: “ook energie steken in het erkennen van Israëlische slachtoffers.”
Geen bezwaar hadden de schrijvers tegen de fractiekritiek op de gewelddadige oorlogsvorm van Israël. Die kritiek werd door de schrijvers van de bijdrage onderschreven.
Wel hadden ze bezwaar tegen de stilte van de fractie inzake het wangedrag van Hamas. Op het vrijwel negeren van het leed in Israël. En op het zwijgen over beide zaken door PvdA-GroenLinks.
Het verhaal gaat ook over de vijf leden zelf en de situatie hier in Nederland. Zij voelen zich steeds minder thuis in hun eigen partij. “Activisme heeft de overhand. Verbinding en nuance ontbreken”.
De Bibas-familie, met twee jonge kinderen, zo stelt de groep, groeide uit tot het symbool van alle gegijzelden. De kinderen zijn volgens forensisch onderzoek met blote handen vermoord.
Hamas plaatste de kisten met hun lichaam schaamteloos op een podium vol machtsvertoon, propaganda posters en politieke boodschappen. Zelfs Israëls grootste critici spraken er schande van. Bij GroenLinks – PvdA bleef het echter stil. Geen persbericht, geen social media post, niets.
De fractie neemt wel steeds fel stelling tegen Israël. Misstanden bij Hamas of andere partijen krijgen daarbij minder aandacht.
Die houding wordt “een vorm van eenzijdige politiek en activisme” genoemd. Met onvoldoende erkenning, dat daarmee de polarisatie verder wordt versterkt. En die ook onvoldoende inhoudelijk is doordacht, bijvoorbeeld op basis van contact met de zusterpartij van GroenLinks – PvdA in Israël, De Democraten.
Die eenzijdigheid speelt al vanaf 2023. Na de start van het Gaza-offensief door Israël kreeg het tomeloze geweld vrijwel de gehele aandacht. De komst van de Israëlische president Herzog naar de opening van het Nationaal Holocaust Museum had met de situatie in de Palestijnse gebieden op zich niets van doen. Maar die werd door de fractie wel “onwenselijk” geacht. De ‘Niet In Mijn Naam’ campagne miste de nuance dat het land zich dan toch ook wel moest kunnen verdedigen.
De term ‘genocide’ werd steeds openlijker gebruikt. Mevrouw Albanese werd strikt neutraal tegemoet getreden, zonder een eigen kritisch PvdA GL-geluid over haar antisemitische uitspraken. De grote media-aandacht voor haar stond in schril contrast tot de ontmoeting achter gesloten deuren met de vader van een gegijzelde Israëliër die geen publiciteit kreeg.
De schrijvers roepen de PvdA GL-fractie op om energie te steken in het erkennen van Israëlische slachtoffers, naast het verdedigen van controversiële activisten.
Erken de negatieve invloed die Hamas heeft, is hun vraag, als stap één. Laat PvdA GL daarnaast een verbindende rol spelen in het gepolariseerde debat. Met besef dat het gaat om een uiterst complex conflict dat niet zo makkelijk uit te leggen is en veel bevolkingsgroepen tegen elkaar opzet. Doe dit als stap twee.
De door Volkskrant weggelaten conclusie van het betoog was als volgt: “Zolang die stappen niet worden gezet, blijft GroenLinks-PvdA een partij die niet bijdraagt aan verbinding maar aan polarisatie. Dan blijft het een partij met een blinde vlek. En dat doet pijn.”
cover foto: Veendam GroenLinks-PvdA, foto RTV1
Geef als eerste een reactie