Herzliya 1991 Ik zit sjabbatmorgen in de sjoel van het Sharon Hotel in Herzliya waar mijn neef Oren Bar Mitswa wordt. Er zit een man naast mij van boven de tachtig met wie ik in gesprek raak. Rakover, Roman is mijn naam, ik kom uit Los Angeles. Ook ik stel me voor. Hoe komt u hier zo terecht? Bent u toevallig hier in het hotel? Nee jongeman, ik ben hier te gast voor de Bar … [Lees verder]
Elise Bramca Hamersma (1969) vertelt: Mijn moeder Jannetje aan de hand van haar grote zus Elisabeth, mijn moeders hoeder, mijn tante Beppie. Zonder de zorg en steun van haar zus had mijn moeder het nooit overleefd, zo bruut waren de omstandigheden waarin zij opgroeiden. Het slechte huwelijk van hun ouders, armoede, honger, verwaarlozing en de daarbij behorende schaamte, kortom, hun jeugd was al een grote vergaarbak van ellende voordat de oorlog begon. De Duitsers zetten er hooguit … [Lees verder]
Mijn ouders woonden de laatste vijftien jaar van hun leven in Jeruzalem. Ze hadden een prachtige woning tegenover Yad Vashem, aan de andere kant van het Jaär Yerushalayim, het bos van Jeruzalem. Mijn vader meldde zich als vrijwilliger bij het museum. Hij kreeg een taak in het archief om de persoonskaarten van vermoorde Joden te vertalen uit het Pools in Ivriet en Engels. Ook werd zijn hulp regelmatig ingeroepen als er voornamelijk Poolse bezoekers waren … [Lees verder]
Deze brief schreef ik als voorwoord voor het nieuwe bakboek van mijn schoonvader, Frans Buijs, zichrono livracha, overleden op 20 november 2022 aan ALS. Hij stond bekend, zelfs na zijn pensioen en in de periode waarin hij ziek was, als een gepassioneerde kok en enthousiaste bakker. Hij werkte als kok en gaf eerder twee koosjere bakboeken uit. Zijn zoon Jules, mijn man, zette in plaats van het uitbrengen van een boek, een website op. Koosjere broodrecepten … [Lees verder]
Copyright © 2023 - De Vrijdagavond - Alle rechten voorbehouden | Logo-ontwerp: Françoise Nick