Professor Zelig Zelmanovitch

Een gotspe tegenover de Eeuwige

De Rebbe heeft zijn donkere kaftan verwisseld voor een wit exemplaar. De kraag en de mouwen zijn afgezet met diepblauw fluweel. Deze metamorfose hoort bij het uur. Het is lang na zonsondergang. Ik herinner me van thuis wanneer we sjabbesmiddag aan tafel zaten en het begon al een beetje te schemeren, dan wees moeder naar buiten en zei ‘kijk, de sjabbes wordt steeds heiliger’.  En ja, hoe heiliger de sjabbes, hoe waardiger het optreden van … [Lees verder]

Professor Zelig Zelmanovitch

Zolang je mij en de kinderen hier maar buiten laat

De Rebbe In mijn ochtendjas sta ik voor het raam. Onder die boom op de hoek van 12th Avenue kwamen Leibel en ik elkaar gisteravond tegen. “Zelig, jij bent een doodongelukkig mens. Daarom reageer jij zo heftig op jouw en mijn gemeenschap”.  Zijn verwijtende woorden snijden nog steeds door mijn ziel. ”Je hebt alle Joodse zingeving overboord gezet. Maar jij hebt er nooit wat anders voor in de plaats gevonden”. Professor Zelmanovitch is een roman … [Lees verder]

Professor Zelig Zelmanovitch

Mijn Rebbe, die laat ik door jou niet beledigen

Nee, ik voel geen ongemak tussen die vrome geloofsgenoten. Het is dat eeuwige schuldgevoel dat in mij leeft. Anders dan wat die Henshe Friedenberg voelt, die tafeldame die zich inmiddels te ruste heeft gelegd. Onderhand is het al meer dan veertig jaar geleden dat ik besloot dat de levensstijl waar ik deze sjabbes ineens weer middenin zit niet meer voor mij bestemd was. Ik roer langzaam in mijn koffie, breek het koekje op het schoteltje … [Lees verder]

Professor Zelig Zelmanovitch

Weest er op voorbereid dat ik op veel vragen geen antwoord heb

Het verhaal van Professor Zelig Zelmanovitch Zo wandel ik op deze vrijdagavond met Leibel, mijn chassidische vriend van vroeger, naar sjoel. We lopen naast elkaar door Boro Park in Brooklyn. Dit is misschien wel de vroomste wijk van de Verenigde Staten. In dit deel van de wereld behoort de chossied niet tot een minderheid. Nee, ik, Zelig Zelmanovitch, ben de uitzondering. Overal om mij heen op weg naar sjoel lopen we te midden van deze … [Lees verder]