Professor Zelig Zelmanovitch

Thuis, in dat smalle bedje

10 augustus 1943 ‘Jij was aan het brandjes blussen vanuit de kazerne. Ik zat ergens aan de Zuiderzee te rotzooien bij die legerkampen van de moffen. Onderhand hadden we in de stad ook nog die twee grote razzia’s in mei en juni. Ook ik heb er niets van gehoord.’ Ik staar naar de grond. ‘Dit was het laatste van de gracht dat ik hier in Mokum nog had. Jaap en Brammetje in het weeshuis. Omdat … [Lees verder]

Professor Zelig Zelmanovitch

In de duinen hebben die moffen ze allemaal neergemaaid

27 maart 1943 De explosieven hebben we donderdag op tijd kunnen afleveren. En de injectiespuiten ook. Ergens bij de speeltuin in Zuid. De wagen lieten we midden op straat staan en we belden aan op de benedenverdieping met de dozen op onze schouders aan. Een buurman knikte vriendelijk goedendag. Hij had eens moeten weten wat er in die dozen zat. Nu is het verder afwachten. De sjabbes in de kazerne kroop voorbij. In de buurt … [Lees verder]

Professor Zelig Zelmanovitch

Brand vannacht op het Rembrandtplein? Dat was een oefening

23 december 1942 Gré haalt haar horloge uit haar tas. Zo ‘n groot mannenhorloge. ‘We hebben nog een uurtje om die laatste punten door te nemen. De uniformen. En de springstoffen. Ook hier moeten we heel secuur mee omgaan. Jullie weten het, één foutje, eventjes niet opletten, en alle plannen zijn voor niets geweest. Ieder van ons loopt dan een groot risico. Moffen hebben overal hun ogen en oren.’ Al een hele week zitten we … [Lees verder]

Professor Zelig Zelmanovitch

Ze trekt de zware deur dicht en ploft neer op een strobaal

15 december 1942 ‘Met dit 9 mm wapen moet het gaan lukken. Je hebt nu voldoende ervaring om je slachtoffer ook echt te raken. Precies op de plek wáár je hem wilt raken’. Een week nadat mama was opgepakt en ons huis was leeggehaald polst Luuc me voorzichtig of ik toch niet terug wil keren binnen onze groep. ‘Simon ik zie hoe doelloos je jouw dagen doorbrengt hier op zolder. Niks doen en onderhand wachten … [Lees verder]