Het is gebleken dat iemand die lijdt aan een depressie niet alleen mentaal een andere kijk op de wereld heeft, maar ook daadwerkelijk fysiek de wereld anders waarneemt.
Onderzoekers vonden een mutatie in het brein waardoor iemand met een depressief brein minder contrasten en daardoor minder kleuren ziet.
De parasja van deze week is genoemd naar en begint met een interessant individu en wel Jitro. De schoonvader van Mosje die op het eerste gezicht nogal sceptisch lijkt, maar, zo begint de parasja, vernomen heeft wat de God van de Hebreeuwse slaven heeft gedaan.
Jitro raakt ervan overtuigd dat hij zich bij hen wilde voegen. Laten we even stilstaan bij dat moment: de verhalen van de wonderen die God deed, doet de ronde terwijl het Israëlitische slavenvolk zich op miraculeuze wijze ontworsteld heeft van het juk van het machtige Egypte en zich begeeft naar de woestijn. In deze woestijn verricht God nog meer wonderen en geeft ze de Torah. Onze geleerden verklaren dat het wijd en zijd bekend raakte, men ervan op de hoogte was, maar enkel Jitro voegde zich bij de Joden. Dit is opmerkelijk. Er was duidelijk een verschil in de manier waarop Jitro de gebeurtenissen waarnam vergeleken met de rest van de wereld.
Donderdag (13 februari/15 shevat) was het Joodse nieuwjaar voor de bomen, Toe Bishvat.
Op spiritueel niveau geloven we dat op die dag God het lot bepaalt van de agrarische wereld. Dit is vergelijkbaar met Rosj Hasjana voor de mensheid. Ik geloof dat dit ook een ideale gelegenheid is om, als stadsmens, een moment te nemen om stil te staan bij wat de natuur voor ons doet. En hoe ingrijpend het is als we van de natuur verwijderd raken. En dit is waar ik iets leer van Jitro: hij was iemand die feiten hoorde en ze ook echt zag.
De Hebreeuwse uitdrukking voor dankbaarheid is Hakarat Hatov, wat letterlijk vertaald ‘het erkennen van het goede’ betekent. In praktische zin betekent dat “ik zie het”.
Ik zie dat je wat goeds voor me doet en ik bedank je.
Ik zie wat voor positieve rol je in de wereld speelt en ik erken het.
Ik zie.
Een depressieve blik wordt ook wel ‘een blik naar binnen’ genoemd. Er is lijden en donkerte en weinig zicht op wat er ‘buiten’ gebeurt. De wetenschap toont ons nu dat dat ook op fysiek niveau kan worden waargenomen – de blik, het zicht is inderdaad ook anders.
Hakarat Hatov leert ons dat de ultieme blik, het ultieme ‘zien’ de blik naar buiten is: het zien van het goede, om het vervolgens te erkennen. Jitro hoorde, net als de rest van de volkeren, de wonderen die God had verricht en hij zag het echt.
Wij zien, net als ieder ander, wat de natuur ons geeft en wij zien het en richten daar een dag voor in Toe. Het zien, het erkennen, dat maakt het verschil.
Sjabbat sjalom
cover: collage Bloom
Vraag: Kan de mutatie in het brein van depressieven mensen ook weer herstellen?