Grenzen tussen het religieuze en het seculiere zijn niet zo scherp te trekken
Synagogen vinden we in erfgoed-omgevingen terug als (kunst)historisch object, als architectonisch meesterwerk, als voormalig of nog steeds functionerend religieus gebouw, of als een plaats van herinnering, een plek die er niet meer is. Hoe interpreteren mensen gemusealiseerde synagogen, en in hoeverre beïnvloedt het label ‘erfgoed’ hun ervaring van de synagoge? Met deze vragen in het achterhoofd bezocht ik afgelopen juni drie Israëlische musea waarin de synagoge een belangrijke plaats inneemt. Naast het Museum voor Italiaans-Joodse … [Lees verder]