Maand: mei 2022

Queendom paneel #4
Queendom paneel #4
Kunst en Cultuur

Bling bling archeologie met de blik op het Oosten in het Israel paviljoen

26 mei 2022 Bloom 2

Het is esthetisch, maar niet direct te plaatsen. Het werk zelf blinkt je tegemoet, zonder je te overrompelen. Het licht in het paviljoen is gedempt, behalve de kobaltblauwe accenten in het interieur. Je wordt stil van een verwarrende schoonheid, een schoonheid die ook niet persé mooi lijkt te willen zijn. De archeologische vondsten waaruit de schilderijen bestaan zijn ook niet bepaald logisch geordend. Zo zie ik resten edelmetalen uit Afghanistan, Turkije, Syrië, Egypte en ‘wellicht … [Lees verder]

rood veld met vergrootglas
Opinie

Diep gevoelde excuses openen weg naar herstel 

25 mei 2022 Aviva Pels 7

In onderlinge realties gaat maar al te vaak de bekende songtitel op: sorry seems to be the hardest word. Zoals Elton John in 1979 componeerde: What have I got to do?When sorry seems to be the hardest wordOoh yeah, sorry seems to be the hardest word In het Jodendom ligt op deze aarde de uitdaging de relaties tussen mensen onderling goed te houden. Niet de ‘verticale’ relatie met G’d staat centraal in een mensenleven, maar … [Lees verder]

tekening van een man met achter zich een orthodox stel
Professor Zelig Zelmanovitch

Mijn Rebbe, die laat ik door jou niet beledigen

25 mei 2022 Lody van de Kamp 0

Nee, ik voel geen ongemak tussen die vrome geloofsgenoten. Het is dat eeuwige schuldgevoel dat in mij leeft. Anders dan wat die Henshe Friedenberg voelt, die tafeldame die zich inmiddels te ruste heeft gelegd. Onderhand is het al meer dan veertig jaar geleden dat ik besloot dat de levensstijl waar ik deze sjabbes ineens weer middenin zit niet meer voor mij bestemd was. Ik roer langzaam in mijn koffie, breek het koekje op het schoteltje … [Lees verder]

kleine kamer met bed
Verhalen

De smalle kamer, een kort verhaal over eindigheid

24 mei 2022 Etienne Denneboom 3

Sterft iemand die ons zeer na staat, dan is er in de ontwikkelingen van de eerstvolgende maanden iets waarvan we menen te merken dat – hoe graag we het ook met hem gedeeld hadden – dit zich alleen zo kon ontplooien omdat hij ver weg is. We groeten hem voor het laatst in een taal die hij al niet meer begrijpt. [Walter Benjamin – Einbahnstrasse (1928) / Eenrichtingstraat (1994), vertaling Paul Koopman] __ __ __ … [Lees verder]