De agenda van Theater na de Dam is ook dit jaar weer overweldigend. En dat in een jaar vol oorlogen.
Of, zoals artistiek directeur Jaïr Stranders het zei eind 2024: “Een jaar vol maatschappelijke spanningen. (…) Een jaar met gruwelijke beelden, eerst uit Israël en dan uit Gaza, van duizenden doden en onschuldige mensen die geen kant op kunnen en overgeleverd zijn aan de grillen van geopolitiek en macht.”
Stranders vervolgt: “Bij dit alles denkt men vaak aan de Tweede Wereldoorlog, immers decennialang ons voornaamste referentiekader. De nagedachtenis aan de Holocaust wordt daarbij al snel ingezet: we zeiden toch met z’n allen ‘dat nooit meer’?”
Theater na de Dam gaat confronterende vragen niet uit de weg. Integendeel. Stranders: “Sinds haar oprichting poogt Theater Na de Dam met uiteenlopende voorstellingen het eenduidige narratief over die tijd op te rekken, ruimte te geven aan onderbelichte en verzwegen verhalen en perspectieven en zo via de band van de geschiedenis te reflecteren op de ingewikkelde tijd waarin wij nu leven.”
Nationale eenheid?
Pleit Theater na de Dam voor ‘nationale eenheid’ zoals rechtse partijen doen? Neen juist niet, schrijft Stranders: “(wij) brengen juist radicaal inclusief verschillende mensen, meningen en verhalen samen, ook al brengt dat soms ongemak en confrontatie teweeg. Tegelijkertijd blijven we radicaal exclusief ten aanzien van wat de basis is van wat we herdenken, namelijk de periode van de Tweede Wereldoorlog en de Holocaust.”
Lees zijn hele column: Zoektocht naar gedeelde waarheid.
Onze tips
Shakshuka: No Onions
Judith Schrijver onderzoekt met Eelco Smits (Louis d’ Or 2023) wat een oorlog die zich 3000 km verderop afspeelt, te maken heeft met een oorlog van 85 jaar geleden. In Shakshuka: No Onions, ontmoeten we de journalisten Rachel en Michiel die werken bij een links tijdschrift.
Als Michiel promoveert tot eindredacteur en hij Rachels artikelen over haar Joodse identiteit niet plaatst, begint het te wringen. Waarom doet hij dat? Michiel stelt dat juist na de Tweede Wereldoorlog zij als Jood toch zou moeten begrijpen dat wat Israël nu doet, niet kan?
Wat heeft een oorlog die zich drieduizend kilometer verderop afspeelt te maken met een oorlog van 85 jaar geleden? Wat zijn de gevolgen voor een vriendschap tussen twee mensen die het op bijna alle andere onderwerpen wél altijd met elkaar eens konden worden?
Meer info Shakshuka: No Onions
De Gedroomden
David Roos maakt in Frascati een theatrale tekstlezing De gedroomden op basis van de liefdesbrieven van Ingeborg Bachmann (dochter van een nazi) en Paul Celan, die beide ouders verloor in een concentratiekamp.
In het naoorlogse Wenen worden ze verliefd, verliezen elkaar dan weer uit het oog, zwerven door Europa, en ontwikkelen zich elk op hun manier tot de dichtersstem van een generatie. Ondertussen schrijven ze elkaar brieven, hun leven lang. Die brieven vertellen het verhaal van een dramatische liefde, van een Europa vol trauma en schuldgevoelens en van twee dichters die in de taal een uitweg zoeken uit de last van het verleden.
Wat vermag de poëzie tegenover de politiek?
Theatrale tekstlezing De Gedroomden vr 2 en zo 4 mei in Frascati, Amsterdam. De Vrijdagavond schreef eerder over de jonge theatermaker David Roos.
De Rechtvaardigen
De Rechtvaardigen met Cappella Amsterdam over de Nederlandse consul Jan Zwartendijk in Litouwen, redder van duizenden Pools-joodse mannen, vrouwen en kinderen bespraken we ook het al in deze krant. Het speelt in maar liefst zeven steden. Waar? Zie het schema op de site van Theater na de Dam.
Anne Frank & Me
In de Deventer Schouwburg speelt op 4 mei tweemaal de voorstelling Anne Frank & Me, over een Amerikaanse scholiere die bewusteloos raakt door een auto-ongeluk. In die toestand verhuisde haar geest naar Parijs tijdens de Tweede Wereldoorlog, waar zij als dochter in een joods gezin verschrikkelijke dingen meemaakte. Er zijn nog kaarten beschikbaar bij het schrijven van deze tips. De cover bij dit artikel is de fraaie illustratie bij deze voorstelling.
Duizend dochters
De hoofdvoorstelling dit jaar in Theater Carré is Duizend dochters van Mariana Apariciomet, tekst van Melissa Knollenburg en muziek van het Maat Saxophone Quartet. Deze voorstelling is stijf uitverkocht, maar onze recensent heeft een plekje veroverd. Er komt een recensie van deze veelbelovende voorstelling in De Vrijdagavond, de krant die voorop wil lopen als het gaat om ‘joods-relevante’ kunst en cultuur.
cover: poster Anne Frank and Me, beeld Theater na de Dam
Geef als eerste een reactie