Ons Volk kent een grote diversiteit: leden van B’nai B’rith, Chassidim van Poolse, Hongaarse en andere gezindten, mitnagdim, zionisten, Agudisten, meshiggene Portegiezen, Orientaalse Joden, poenyidden, Oostjoden, Litvaks, Joden uit die Sjoel in Buitenveldert waar je maar beter niet kan komen, verschwartze narren etc etc, maar wat weten we van onze naaste buren, de Niet-Joodse Mensen?
Vanuit mijn werkzaamheid als Opperrabbijn van Bellingwolde en omstreken heb ik altijd een sterke verbinding gevoeld met Niet-Joodse Mensen. Sommigen noemen ze ook wel “Sheigetz”, “Orels” of gewoon “Goy”, maar laten we niet vergeten dat het ook mensen zijn. Vandaar dat we liever de term: “Niet-Joodse Mensen” gebruiken. Wij dienen vol respect over hen te spreken, ja, er is zelfs sprake van een onvergeeflijke band met dit oude volk dat afstamt van oervolken als de Teutonen, Neanderthalers, Kelten, Friezen etc, zodat moeilijk van één ras gesproken kan worden; toch zijn er bepaalde overkoepelende kenmerken die het verdienen om enige aandacht te krijgen teneinde het begrip en het wederzijde respect dat er tussen ons en de Niet-Joodse Mensen te bevorderen.
Nederland en de Niet-Joodse Mensen
Nederland kent zeer veel Niet-Joodse mensen. Men vindt ze doorgaans in steden, maar ook op het platteland. Een bekende stad waar veel Niet-Joodse Mensen wonen is Urk.
Niet-Joodse Mensen en hun religie.
Niet-Joodse Mensen kennen een grote verscheidenheid aan religieuze en traditionele feestdagen. Krestsmis, Paasen, Vaderdag (en als variant daarop: Moederdag), 1 april, Sint Nicolaas, St Juttemis etc etc. Twee feestdagen verdienen daarbij de bijzondere aandacht: Het Krestsmis en de Paasen. Bij Krestsmis wordt herdacht hoe de Nieuwtestamentische (Het heilige boek van de Niet-Joodse Mensen) held Yoshke Pandri geboren wordt tussen het schorriemorrie van Betlehem. Deze feestdag wordt vanaf half september voorbereid door het ophangen van lampjes, soms in de vorm van oplichtende rendieren, het plaatsen van Deens snoeiafval versierd met glimmende gekleurde geometrische figuren en het draaien van muziek van Mariah Carey, en eindigt op nittelnacht. Het Paasen is een traditioneel voorjaarsfeest dat draait om Herdenking, Heropwekking en cHocola (de “Paas-H’s”) en wordt doorgaans in huiselijke kring gevierd door het verstoppen van chocolade-eieren. Achter deze gebruiken zitten wijsgerige filosofieën die voor de meeste mensen ondoorgrondelijk zijn, maar hun oorsprong kennen in de eeuwenoude basisideeen die van generatie op generatie doorgegeven zijn en nauwelijks aangepast worden aan de moderne tijd.
De feesten van Niet-Joodse Mensen in Huiselijke Kring
Niet-Joodse feesten kenmerken zich door een overvloed aan drank, en een tergend tekort aan eten.
De taal van de Niet-Joodse Mensen.
Het is een misverstand om te denken dat alle Niet-Joodse Mensen dezelfde taal spreken. Per regio, ja zelfs per stad, kan de taal enorm verschillen. Waar men bijvoorbeeld in Baarn zegt “Lieverd, de taartjes staan koud te worden in de IJskast, ze moeten ze opgediend worden?”, zegt men in het zuiden van Den Haag “Faka luister a niffo die Kapsalon is kaolo heet oulle. Chillen a broer of moet ik rwina (of herres) zetten”.
De keuken van de Niet-Joodse Mensen
Als gevolg van hun geloof mogen Niet-Joodse Mensen alles eten. Zo veel verscheidenheid als er is tussen de Niet-Joodse Mensen, zo veel verscheidenheid is er in hun eetgewoonten. Over het algemeen wordt de maaltijd informeel genuttigd; in het noorden van ons land rond 1800 uur met een maaltijd die bestaat uit aardappelen, gekookte groenten en verschillende soorten gazzer (kotelet, varkenshaas, gehaktbal etc); in het zuiden, dichter bij de Franse grens, gebruikt men meer specerijen en azijn en is de keuken iets diverser: de gazzer kent hier ook bereidingen als “zuurvlees”, “worstenbroodje” en “Bapao”. Hier eet men de hele dag door. Er zijn tal van manieren om orgaanvlees te nuttigen: de bitterbal, de frikándel en de bamischijf, hoewel de laatste de laatste jaren op zijn retour is. Een bekende lekkernij voor Niet-Joodse Mensen is de vlaflip.
Wat niet te zeggen tegen Niet-Joodse Mensen
Hallo orel.
De politieke overtuiging van de Niet-Joodse Mensen
In tegenstelling tot wat veel mensen denken, zijn niet alle Niet-Joodse Mensen antisemiet. Sommige Niet-Joodse Mensen hebben zelfs een minder dan gemiddelde hekel aan Joden. Een aardig folkloristisch gebruik bij veel Niet-Joodse Mensen is om uit te leggen dat hun voorouders onderduikers in huis hadden en/of in het verzet en/of op een andere manier kosher zijn. Dit moet gezien worden als een manier om de hand uit te steken; een soort vriendschapsritueel dat het beste in dankbaarheid aanvaard kan worden. Het verdient wel de aanbeveling om in de dagelijkse omgang enigszins mistroostig te kijken en te zeggen dat “Schindlers List een mooie film was” en verder geldt het adagium “don’t mention the war”. Een terugkerend thema is Israel: “Israel is een prachtig land maar “ze hebben niets geleerd”.
De cultuur van de Niet-Joodse Mensen
Na het winnen van het songfestival door Israel is er eigenlijk nauwelijks nog Niet-Joodse cultuur gecreëerd, hoewel er een moedige poging bestaat van Helmut Lotti.
De kleding van Niet-Joodse Mensen
Niet-Joodse mensen dragen vaak een spijkerbroek. Vanaf het begin van het ontstaan van het Niet-Joodse volk speelt kleding een belangrijke rol bij Niet-Joodse Mensen. Het weerspiegelt religieuze identificatie, sociale status, emotionele toestand en zelfs de relatie van de Niet-Joodse Mensen met de buitenwereld. Volgens de Niet-Joodse wijzen droegen Niet-Joden in Neanderthalertijd ook kenmerkende kleding. Dit zou één van de redenen zijn geweest waarom ze bewaard zijn gebleven. In de moderne tijd onderscheiden de meeste Niet-Joodse Mensen zich van Joden door het niet dragen van een talliet of kippa. Maar Niet-Joodse Mensen onderscheiden zich ook van Joden buiten de synagoge. Niet-Joodse mannen dragen doorgaans jassen, een hemd zonder tsietsiet, een broek en geen hoed. Niet-Joodse vrouwen dragen broeken of jurken of rokken en doorgaans geen pruiken of hoeden. Ze kleden zich vaak niet bescheiden en dekken weinig lichaamsdelen af met kleding. Door hun kleding zijn deze Niet-Joodse Mensen vaker slachtoffer van toespelingen.
Met deze beknopte introductie heb ik gepoogd enig inzicht te geven in de achtergrond en levensopvatting van de Niet-Joodse Mensen. Dit om nader wederzijds begrip en respect te verkrijgen met deze bevolkingsgroep waar wij toch zo’n lange band mee hebben. De roeping om gestalte te geven aan de onvergeefbare verbondenheid met het volk van de Niet-Joodse Mensen, waaronder de risjesponems. Een verbondenheid die gekenmerkt wordt door tijden van voor- én van tegenspoed, maar die door wederzijdse respectvolle dialoog en kennisname van elkaars cultuur steeds inniger kan worden. Al blijft het natuurlijk oppassen.
Rabbijn Gidon ben Chanoch
Opperrabbijn van Bellingwolde en omstreken en Voorzitter Dialoogcommissie “Sjoel en Niet-Joodse Mensen”
Bellingwolde, 2e dag van Shabbat, Joed Beet Tisjri, 5782 AM
Fascineren volkje die niet-Joodse mensen! Met deze handleiding wordt communiceren een stuk makkelijker.
Mooi overzicht! Niet Joodse Mensen zijn ook goed te onderscheiden door het hebben van een niet geweldige neus. Een waarin veel minder gepeuterd kan worden, behalve bij het wachten voor rood licht of in de file, Dan is die net groot genoeg om er met de pink een los stukje uit de vissen.
Chanan av gidon
Niet alle Niet-Joodshe menschen zijn Gristenen…
Wat een flauwekul artikel
Is dit een artikel om anti-semitisme aan te wakkeren?