Literatuur

straatbeeld Boro Park, New York
Literatuur

Zonder deze hartversterker lukt het mij niet om de vraag van Joseph te beantwoorden

28 april 2022 Lody van de Kamp 0

Het verhaal van Professor Zelmanovitch, aflevering 4 Het Congres ‘Professor Zelmanovitch, ik wil u graag spreken. Liefst vandaag. Maar desnoods morgen. Ik neem aan dat u tot morgenavond, tot de afsluitceremonie van het congres, in Seattle blijft?’ ‘Nou nee, dat is niet het geval. Morgenochtend vlieg ik voor een consult door naar Chicago. En vrijdag moet ik terug zijn in New York.’ De man die zich aan mij voorstelt als Dr. Joseph Kahn uit Brussel … [Lees verder]

straatbeeld Boro Park, New York
Literatuur

Al die verschillende kleuren verenigd in één zo’n klein vislichaam

14 april 2022 Lody van de Kamp 1

De kantine Het ontcijferen van Leibel’s brieven kost me best moeite. Niet omdat hij in het Jiddisch schrijft. Met die taal zijn we alle twee grootgebracht. En het handschrift van mijn chawroese op de jesjiewe van zoveel jaren geleden is nog steeds heel erg netjes. Geen hanenpoten, geen doorhalingen en kaarsrechte regels. Ondanks dat het geen lijntjespapier is. Maar wel hele kleine lettertjes dicht aaneengeschreven. Ik herinner me hoe wij beiden tijdens de sjioer van … [Lees verder]

still uit Three Minutes
Literatuur

Kroniek van het vermoorde Poolse Jodendom door Jacob Glatstein (1896-1971)

12 april 2022 Kees Kok 0

De vader van Jacob Glatstein moedigde hem al vroeg aan om schrijver te worden, een populaire sport in het Rusland en Polen van zijn jeugd. Vooral omdat andere maatschappelijke wegen door het virulente antisemitisme waren geblokkeerd. Dat laatste was een reden voor zijn ouders om de jonge Jacob in 1914 naar Amerika te laten emigreren, naar een oom in New York. Daar werd hij geleidelijk opgenomen in de omvangrijke Jiddisch sprekende Joodse gemeenschap en werd … [Lees verder]

straatbeeld Boro Park, New York
Literatuur

‘Jullie mensen’ en dat ook nog met die Beierse tongval

5 april 2022 Lody van de Kamp 0

‘Waarom denken jullie mensen dat ze altijd met de hele familie op bezoek moeten komen?’ Radioloog dokter Conrad staat in de open balkondeuren, zijn handen losjes in zijn jaszakken. Beneden loopt het parkeerterrein langzaam vol. Na onze patiëntenronde begint het bezoekuur. Herr Kollega, zo vervolgt hij hoofdschuddend, ‘kinderwagens, met nog een paar loslopende kinderen er omheen, de nodige ooms en tantes, en dan ook nog een opa en oma in het kielzog.’ De minachting klinkt … [Lees verder]