Literatuur

In den beginne van Meir Shalev is een kudde Talmoedgeleerden en Bijbelexegeten verenigd in één schrijvershand

Meir Shalev is een groot schrijver, de meest gelezen Israëlische schrijver. Er zijn ontelbaar veel grote Joodse schrijvers, al eeuwenlang. Neem alleen al de afgelopen eeuw: van Joseph Roth tot Philip Roth, van Vasili Grossman tot David Grossman. En Kafka natuurlijk, en… Nee, geen beginnen aan. Ik noem alleen nog Amos Oz en zijn Een verhaal van liefde en duisternis (2005) omdat ik dat een van de mooiste vind van de afgelopen tien jaar.  Na … [Lees verder]

Literatuur

‘Zo is God misschien’. Het niet-religieuze geloof van Natalia Ginzburg

Natalia Ginzburg (1916-1990) wordt beschouwd als een van de belangrijkste naoorlogse Italiaans-Joodse schrijvers. In 1963 verscheen haar autobiografische roman Familielexikon (Lessico familiare). Zij beschrijft daarin het wel en wee van haar ouders, zus en drie broers en heel hun rijke schaar aan vrienden en kennissen. Zij analyseert niet, interpreteert niet, oordeelt niet. Zij is oor- en ooggetuige.  Al van kinds af aan kende Natalia Ginzburg een voorliefde voor het verzamelen van spreekwijzen waarvan een suggestieve … [Lees verder]

Literatuur

Zonder deze hartversterker lukt het mij niet om de vraag van Joseph te beantwoorden

Het verhaal van Professor Zelmanovitch, aflevering 4 Het Congres ‘Professor Zelmanovitch, ik wil u graag spreken. Liefst vandaag. Maar desnoods morgen. Ik neem aan dat u tot morgenavond, tot de afsluitceremonie van het congres, in Seattle blijft?’ ‘Nou nee, dat is niet het geval. Morgenochtend vlieg ik voor een consult door naar Chicago. En vrijdag moet ik terug zijn in New York.’ De man die zich aan mij voorstelt als Dr. Joseph Kahn uit Brussel … [Lees verder]

Literatuur

Al die verschillende kleuren verenigd in één zo’n klein vislichaam

De kantine Het ontcijferen van Leibel’s brieven kost me best moeite. Niet omdat hij in het Jiddisch schrijft. Met die taal zijn we alle twee grootgebracht. En het handschrift van mijn chawroese op de jesjiewe van zoveel jaren geleden is nog steeds heel erg netjes. Geen hanenpoten, geen doorhalingen en kaarsrechte regels. Ondanks dat het geen lijntjespapier is. Maar wel hele kleine lettertjes dicht aaneengeschreven. Ik herinner me hoe wij beiden tijdens de sjioer van … [Lees verder]