Berichten door Mirjam van Emden

In de jaren vijftig was er nauwelijks aandacht voor de Jodenvervolging, niet maatschappelijk, niet bij herdenkingen en niet in het collectief bewustzijn. Joden herdachten hun slachtoffers in eigen kring en richtten hun eigen monumenten op. Pas vanaf de jaren zestig drong het besef langzaam door hoe groot de catastrofe was geweest die de Joden was aangedaan en hoe uitzonderlijk de Jodenvervolging was geweest binnen de geschiedenis van de Tweede wereldoorlog. Langzaam kwam daar meer aandacht … [Lees verder]

Bij het brandende braambosje vraagt Mosjé zich af of hij als man van weinig woorden wel de geschikte persoon kan zijn als leider. Met zijn broer Aharon als rechterhand leidt Mosjé toch het Joodse volk. Fast forward. De slavernij, de wonderlijke tien plagen, de uittocht uit Egypte, de splitsing van de Schelfzee, het vieren van de uittocht met muziek en de tocht door de woestijn, inclusief klaagzang. In parasjat Jitro bevind het volk zich aan … [Lees verder]