Berichten door Menno Schokker

Na het afdrogen pakt Lion de sigaren. ‘Kom hier maar zitten, Es.’ Hij heeft een lekker plekje tegen een dun boompje gevonden, heeft er een kleed neergelegd en klopt naast zich op de grond. Om twee uur beginnen de roeiwedstrijden. De jeugd heeft erop gestaan dat we zouden gaan kijken. De drukte neemt toe en er komen steeds meer mensen tussen ons en de waterkant. De belangstellenden onder ons mengen zich tussen de toeschouwers. Ons … [Lees verder]

Verdoofd door de overweldigende input zit ik op het bankje. Het naderend onweer onderdrukt het daglicht alsof de zon al onder is. De geluidsgolven die zojuist nog piekend helder tot me kwamen, klinken nu als door een laag watten. Alleen het stromende, klotsende geluid van de rivier vult overmatig luid mijn bewustzijn. De zwarte keienbestrating van de Waalkade versmelt met het zwart stromende water. Het bankje waarop ik zit, is een eiland in de zwarte … [Lees verder]